|
 เชื้อรา
ราวิทยาเบื้องต้น
ผลของเชื้อราต่อสิ่งมีชีวิต
โรคที่เกิดจากเชื้อรา
เชื้อราที่เกิดกับร่างกาย
การเรียกชื่อเชื้อรา
ลักษณะสำคัญ
ลักษณะของเชื้อรา
เนื้อเยื่อของเชื้อรา
โครงสร้างของเชื้อรา
การดำรงชีวิต
การดำรงชีวิตของเชื้อรา
การเจริญของเส้นใย
สัณฐานวิทยา
การสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศ
การสืบพันธุ์แบบอาศัยเพศ
การจัดกลุ่ม
การจัดหมวดหมู่เชื้อรา
Ascomycota
Basidiomycota
Deuteromycota
Zygomycota
การวินิจฉัย
การตรวจวินิจฉัย
ความปลอดภัยในการตรวจวินิจฉัย
การตรวจวินิจฉัยในห้องปฏิบัติการ
การเก็บวัตถุตัวอย่าง
การดำเนินการตรวจ
การรักษาและทำลาย
การทำลายและฆ่าเชื้อรา
รูปภาพ
เชื้อราทั่วไป
ภาพขยายจากกล้องจุลทรรศน์
ภาพเชื้อราที่เกิดกับร่างกาย
ศึกษาดูงานที่โรงพยาบาลลำพูน
ภาคผนวก
ชนิดอาหารเลี้ยงเชื้อ
เชื้อราที่พบในสิ่งส่งตรวจต่างๆ
เชื้อรากับบิ๊ก
D2B
|
|
|
|
การตรวจวินิจฉัยโรคติดเชื้อราทางห้องปฏิบัติการ
เป้าหมายที่สำคัญที่สุดของ ผู้ปฏิบัติการตรวจเชื้อราทางการแพทย์
คือสามารถวินิจฉัยเชื้อราก่อโรคได้อย่างรวดเร็ว และมีประสิทธิภาพ
คือมีความถูกต้องและแม่นยำสูง
การที่จะทำให้บรรลุเป้าหมายต้องขึ้นกับองค์ประกอบหลายอย่าง
|
|
|
1. การตรวจโดยตรงทางกล้องจุลทรรศน์
(Direct microscopical
examination )
เป็นวิธีการ เบื้องต้นที่สำคัญ
ให้ผลรวมเร็ว รายงานผลเบื้องต้นให้ทราบก่อน
ในบางกรณีสามารถทำการรักษาได้
เมื่อรู้ผลการตรวจทางกล้องจุลทรรศน์
ความไวและความจำเพาะขึ้นอยู่กับปัจจัย 3 อย่างคือ
-
จำนวนของเชื้อที่อยู่ในวัตถุตัวอย่าง
-
ชนิดของเชื้อรา
-
ความรู้ความชำนาญ ประสบการณ์ของผู้ปฏิบัติงาน
|
|
|
|
|
วิธีการตรวจวินิจฉัยวัตถุตัวอย่าง
โดยตรงทางกล้องจุลทรรศน์ได้แก่
- การตรวจสดในสารละลายโปแตสเซียมไฮดรอกไซด์
- การตรวจสดในอินเดียอิ้งค์ (India ink prerparation)
- การย้อมสีแบบต่างๆ
วิธีการที่ใช้ขึ้นกับชนิดของวัตถุตัวอย่าง
และชนิดของโรคที่สงสัย
วัตถุตัวอย่างส่วนมาก จะทำการตรวจสด ในสารละลายโปแตสเซี่ยม
ไฮดรอกไซด์ วัตถุตัวอย่างที่เหมาะสมกับการตรวจวิธีนี้
ได้แก่
ผิวหนัง ผม เล็บ
|
|
|
2. การเพาะเชื้อ
อาหารที่ใช้เพาะเลี้ยงเชื้อ
ใช้ในรูปอาหารแข็ง ได้ผลดีกว่าอาหารเหลว
(broth media) ยกเว้น การเพาะเชื้อจากตัวอย่างเลือด
การเลือกใช้อาหารเพาะเลี้ยงเชื้อขึ้นอยู่กับ
ชนิดของเชื้อราที่สงสัย
ชนิดของวัตถุตัวอย่าง ตำแหน่งที่เก็บตัวอย่างและขึ้นกับ
ชนิดของเชื้อราที่มีอยู่ในแต่ละท้องถิ่น
อาหารสำหรับเพาะเลี้ยงเชื้อรา
|
 |
|
|
|
3.
การตรวจวินิจฉัยโรคติดเชื้อราด้วยวิธีทางภูมิคุ้มกันวิทยา
การตรวจวินิจฉัยโรคติดเชื้อราด้วยวิธีทางภูมิคุ้มกันวิทยานั้น
ทำได้หลายวิธีโดยเฉพาะในผู้ป่วยที่ภูมิคุ้มกันปกติ
แต่ผู้ป่วยที่มีภูมิคุ้ม
บกพร่อง เช่นผู้ป่วยที่ติดเชื้อรา
HIV ผู้ที่ใช้ยากดภูมิคุ้มกัน
ผู้ที่ใช้ยาปฏิชีวนะ เป็นเวลานาน
จะไม่สามารถตรวจวินิจฉัยด้วยวิธีนี้ได้
|
|
4.
การตรวจวินิจฉัยโรคติดเชื้อราด้วยการตรวจชิ้นเนื้อ
(Histopathology)
คือการตรวจดูรูปร่างลักษณะของเชื้อราใน tissue ของผู้ป่วยที่มี
พยาธิสภาพ โดยนำ tissue ของผู้ป่วยมาทำ section แล้ว
ทำการย้อมด้วยวิธีต่างๆ
จึงนำมาส่องด้วยกล้องจุลทรรศ์
สีที่ย้อมจะไป Stain เซลล์ของเชื้อราทำให้เซลล์เด่นชัดใน tissue
|
 |
|
