คนใต้...ไกลบ้าน ฌามา หรอยไม่หรอยก็คนทักษิณ คนใต้พลัดถิ่นหากินกันคล่อง สวยไม่สวยยิ้มบ้างตะน้อง มองที่มองเพราะรักน้องจริงๆ รักน้องจ่าน รักน้องเดี๋ยนมาร่ำมาเรียนอยู่ไหนละน้อง เรียนอยู่ราม หรือเรียนจุฬา หรือเรียนมหาวิทยาลัย แหลงกลางหรือว่าแหลงใต้ (ซ้ำ) แหลงกลางก็ได้แต่ว่าทองแดง (ซ้ำ) พี่ เรียนราม น้องเรียนจุฬา แต่พบกานดาหน้ารามทุกเย็น พี่ขายผ้าแถวย่านคนไต้หวัน ใช้ๆน้องมาเดินเล่น พี่แหลงใต้ น้องก็แหลงใต้ (ซ้ำ) คนโปร๊ะอีตายพอแหลงกลางแล้วทองแดง เราคนปักษ์ใต้ไม่เคยหัวหมอ ไม่เคยอ้อร้อ หลงความวิไล พ่อเฒ่าแม่เฒ่า สั่งสอนเราไว้ อย่าลืมคำใต้ให้รักใคร่ปองดอง เราเลยไม่ลืมหนังลุงโนราห์ น้ำซุบพุงปลา ลูกเหนียงลูกตอ อีกลูกเหนียงหมาน ข้าวยำมูดู เหนาะยอดกาหยู หรอยจังหูพี่น้อง พี่จบราม น้องจบจุฬา ตั้งใจว่าจะกลับทักษิณ ให้น้องช่วยคิดให้พี่ช่วยสร้าง เลิกกางหลางเป็นคนใต้พลัดถิ่น พ่อเฒ่าคอยเราอยู่นาน แม่เฒ่าคอยเราอยู่นาน คอยลูกคอยหลานให้กลับทักษิณ
®copyright 2003 design by Duangvipa School
