หน้าแรก | กิตติกรรมประกาศ | วัตถุประสงค์ | บทคัดย่อ | ขั้นรวบรวมข้อมูล | ที่มาและความสำคัญ | อัตชีวประวัติสุนทรภู่ | ผลการศึกษา | สรุปผลการศึกษา | ทีมงาน
 
 
 
 
สุริยนเย็นสนธยาย่ำ ประทับลำเรือเรียงเคียงขนาน
เขาเรียกวัดแม่นางปลื้มลืมรำคาญ   ใครขนานชื่อหนอได้ต่อมา
ช่วยแปลงโศกให้เราปลื้มพอลืมรัก   จะรู้จักคุณจริงไม่แกล้งว่า
พลพายนายไพร่บรรดามา   หุงข้าวหาฟืนใส่ก่อไฟฮือ
     

 
 
ความเก่าแก่ของวัดแม่นางปลื้มยังคงหลงเหลืออยู่โดยเฉพาะโบสถ์เก่า
คลองปทุมคลองเมืองเก่าเป็นคลองตัดรอนกรุงศรีอยุธยา
วัดแม่นางปลื้มอยู่ที่ตลาดหัวรอปัจจุบันเป็นชุมชนใหญ่มีคนมีคนอยู่หนาแน่น ที่นี่มีคลองหัวรอตัดผ่านคลองชุมชนตลาดหัวรอ

สุนทรภู่เดินทางมาถึงวัดแม่นางปลื้มเมื่อเวลาเย็นถึงแวะพักวัดนี้และพักค้างคืนที่วัดนี้ ปรากฏโบสถ์เก่าแกมากที่วัดแห่งนี้ ซึ่งพอจะสันนิษฐานได้ว่าสุนทรภู่และคณะพักแรมที่นี่ และออกเดินทางออกจากวัดเวลา 7 โมงเช้า โดยเดินทางไปตามลำคลองหัวรอ
สุนทรภู่แสดงความสามารถทางภาษาโดยใช้ตามเปรียบและเล่นคำ “รอ” ได้เพราะมากโดยเปรียบเทียบตามรักของตนเองเหมือนรอที่ดักทางน้ำและต้องรอตามรักดังที่ว่า

 
“เจ้าของคลองหัวรอตอระดะ ดูเกะกะรอร้างทางพม่า
เห็นรอหักหนึ่งรักพี่รอรา   แต่รอท่ารั้งทุกข์มาตามทาง”
     
วัดแม่นาง ปลื้มอยู่ติด กับคลอง หัวรอ
คลองหัวรอ
ตลาดหัวรอ
ชุมชนวัดแม่นางปลื้ม
ลำคลองหัวรอปัจจุบันค่อนข้างแคบ เป็นเส้นทางสามแยกทางไปหัวรอจะเป็นเส้นทางเชื่อมกับ
แม่น้ำป่าสักเพื่อที่จะไปอำเภอท่าเรือ ประชาชนส่วนใหญ่จะประกอบอาชีพค้าขายในตลาดหัวรอ