สำมะง่า
  ชื่อวิทยาศาสตร์ Clerodendrum inerme
วงศ์ VERBENACEAE
ชื่ออื่น สำลีงา, สำมะลีงา (กลาง, ตะวันออก),
เขี้ยวงู (ประจวบฯ), ส้มเนรา (ระนอง)สักขรีย่าน (ชุมพร), สำปันงา (สตูล)
 

เป็นไม้พุ่มรอเลื้อย สูง 1-2 เมตร ลำต้นทอดนอน แผ่กระจัดกระจาย โดยรอบ มีขนนุ่มปกคลุม ตามส่วนอ่อน ๆ ทั้งหมด

ใบ เป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม แผ่นใบรูปใบหอก หรือรี ขนาด 1.5-4 x 3-8 ซม. ปลายใบแหลมหรือทู่ ฐานใบแหลม ขอบใบเรียบ เนื้อใบค่อนข้างหนา ผิวใบเกลี้ยง หรืออาจมีขนประปราย ทางด้านท้องใบ เส้นใบ 6-8 คู่ ปลายเส้นเชื่อมกับเส้นถัดไปก่อนถึงขอบใบ ก้านใบยาว 0.4-1 ซม. มีขนนุ่ม

  ดอก ออกตามง่ามใบและปลายกิ่ง เป็นช่อกระจุกมี 3 ดอก ช่อดอกยาว 4-8 ซม. ก้านช่อดอกยาว 2-5 ซม. ปลายเป็นแฉกตื้น ๆ 5 แฉก หลอดกลีบดอกติดกัน เป็นหลอดเล็ก ๆ ยาว 2-3 ซม. สีขาวอมชมพู กลีบดอก 56 กลีบ สีขาว เส้นผ่านศูนย์กลาง 0.8 ซม. เกสรเพศผู้ 4 อัน อยู่เหนือหลอดกลีบดอก ก้านชูอับเรณูสีแดง ม่วง ปลายเกสรและปลายหลอดท่อรังไข่ ยาวยื่นออกมาพ่นปากหลอด กลีบดอก
  ผล กลมหรือรูปไข่กลับ กว้าง1.2-1.8 ซม. เมื่อแห้งจะมีร่องตามยาว 4 ร่อง ผลอ่อนสีเขียว เมื่อแก่สีออกดำ ผิวเกลี้ยง มีกลีบเลี้ยงติดอยู่ที่ขั้วผล เมล็ดแข็งมาก มี 1-4 เมล็ด ออกดอก-ผล เกือบตลอดปี
  การเจริญเติบโต ขึ้นตามบริเวณที่ชื้นแฉะ และตอนบนของป่าชายเลน