พังกา-ถั่วขาว

ชื่อวิทยาศาสตร์Bruguierinesii CGRogers
วงศ์ RHIZOPHORACEAE
เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางใหญ่ สูง 15-25 เมตร เปลือกสีน้ำตาลอมเทา
และมีช่องอากาศขนาดใหญ่ กระจายอยู่ทั่วไปตามลำต้น
โคนต้นมีพู-พอน เล็กน้อยและมีรากหายใจรูปเข่า ชื่ออื่น

ใบ เป็นใบเดียวเรียงแบบตรงข้ามเป็นคู่ แต่ละคู่สลับสลับ
ทิศทางกัน แผ่นใบรูปรี ถึงรูปขอบขนานแกมรี ขนาด 4-7และ8-15 ซม.
ปลายใบเเหลม ถึงเรียว แหลมสั้น ฐานใบแหลม ผิวด้านบนมีสีเขียว
ท้องใบสีเขียวอมเหลือง ก้านใบ ยาว 3-5 ซม.
ดอก ออกเป็นช่อตามง่ามใบ แบบช่อกระจุก แต่ละช่อมี 2-3 ดอกบางครั้งออกเป็นดอกเดี่ยวฯ ก้านช่อดอกยาว 0.7-1.5 ซม. ก้านดอกย่อยยาว 0.6-0.9ซม.ดอกยาว 2-2.5 ซม. วงกลีบเลี้ยงสีเหลืองอมเขียวถึงสีเหลืองจางฯ มีกลีบเลี้ยง10กลีบหลอดกลีบเลี้ยงขนาดเส้นผ่าศูนย์กลาง0.5ซม.มีสันนูนเล็กน้อยทางด้านบนและดอกกลีบเลี้ยงยาวเท่ากัน กลีบเลี้ยงโค้งงอขึ้น ด้านบน กลีบดอกยาว 0.7-1 ซม. มีหยักลึก 1/3 ของกลีบดอก และมีขนปกคลุมมีรยางค์ 2-4 อัน ที่ปลายแฉก ออกดอกระหว่างเดือน กันยายน - ตุลาคม

ผล มีขนาดสั้นรูปทรงกระบอก ยาว 1.5-2 ซม. สีเขียวแกมเหลือง จะงอกตั้งแต่ ผลยังติดอยู่บนต้น ฝัก รูปซิการ์ หรือคล้ายกระบอก โค้งเล็กน้อย ขนาด 0.9-1.2ซม.-10-20 ซม. ฝักอ่อนสีเขียวถึงเขียวอมเหลือง เมื่อแก่จะเป็นสีม่วง - เทา

การเจริญเติบโต เป็นพันธ์ไม้ป่าชายเลนที่หายากชนิดหนึ่ง ของไทย ขึ้นในพื้นที่ที่น้ำทะเลท่วมถึง เป็นช่วงเวลาสั้นๆ