ถั่วดำ


ชื่อวิทยาศาสตร์ Bruguiera parviflora
วงศ์ RHIZOPHORACEAE
ชื่ออื่น ถั่วทะเล (ระนอง), รังกะแท้ (ใต้), ลังกะได, นังกะได (มลายู-ใต้)

เป็นไม้ยืนต้นขนาดเล็ก-กลาง สูง 10-20 เมตร พูพอนน้อยแต่บริเวณโคน ผิวเปลือกบริเวณโคนต้นมีจุดสีขาวแต้ม เรือนยอดแคบกลม รูปปิระมิด สีเขียวอมเหลือง รากหายใจยาว 15-20 ซม. เหนือผิวดิน เปลือกสีเทาหรือสีน้ำตาลเข้ม เรียบถึงแตกเป็นเกล็ด มีช่องอากาศเล็กๆไม่เด่นชัด

ใบ ออกเป็นกระจุกที่ปลายกิ่ง เรียงตรงข้ามสลับทิศทาง แผ่นใบรูปรี ขนาด 3-5 x 7-15 ซม. ปลายใบแหลม ฐานใบรูปลิ่ม แผ่นใบสีเหลืองอมเขียว เกลี้ยงทั้งสองด้าน เส้นใบบาง 7 คู่ เห็นทั้ง สองด้าน ก้านใบยาว 1.5-2 ซม. หูใบยาว 3-6 ซม. สีเหลืองอมเขียว

ดอก ออกเป็นช่อกระจุกที่ง่ามใบ ช่อละ 3-7 ดอก ก้านช่อดอกยาว 1.8-2.2 ซม. สีเหลืองอมเขียว ก้านดอกย่อยยาว 0.6-1.5 ซม. วงกลีบเลี้ยงเป็นหลอดยาว 0.7-0.9 ซม. สีเหลืองอมเขียว มีสัน ปลายแยกเป็นแฉกๆ 8 แฉกกลีบดอก 8 กลีบ ดอก 8 กลีบ รูปขอบขนาน ยาว 0.1-0.2 ซม. ขอบกลีบมีขน ปลายกลีบมีขนแข็ง 3 เส้น

ผล เป็นผลแบบงอกตั้งแต่ยังติดอยู่บนต้น รูปทรงกระบอก ยาว 1.3-2.5 ซม. กลีบเลี้ยงหุ้มผลตรง ลำต้นใต้ใบเลี้ยง หรือฝัก รูปทรงกระบอก เรียง ตรง ขนาด 0.3-0.6 x 8-18 ซม. เมื่อยังอ่อนสีเขียว และเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลเขียว เมื่อแก่ออกดอกและผลเกือบตลอดปี การเจริญเติบโต ขึ้นในพื้นที่ ด้านในของป่าชายเลน ที่น้ำท่วมถึง อย่างสม่ำเสมอ