ปลาดำรงชีวิตอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เป็นน้ำ ซึ่งจำเป็นต้องมีการปรับตัวเป็นพิเศษมากกว่าสัตว์บกหลายชนิด ยกเว้นกลุ่มสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่สามารถปรับตัวให้อยู่ในน้ำได้ดีเหมือนกับที่อยู่บนบก การปรับโครงสร้างของลำตัวทำให้ปลามีรูปร่างหลากหลายแบบ จำนวนและชนิดของปลามีมากมาย มากกว่าจำนวนสัตว์บกทั้งหมดรวมกัน
                ปลาเป็นสัตว์มีกระดูกสันหลังที่เกิดขึ้นก่อนสัตว์มีประดูกสันหลังอื่นๆ และมีหลักฐานยืนยันว่า ปลาสืบสายมาจากบรรพบุรุษร่วมของคอร์เดท ( common chordate ancestor ) ที่สูญพันธุ์ไปแล้ว ปลาปัจจุบันเป็นปลากระดูกแข็งซึ่งมีจำนวนมากกว่าที่เคยมีมาในอดีตความสำเร็จในการแพร่กระจายของปลาสืบเนื่องจากการปรับตัวประการสำคัญ คือ การปรับตัวเพื่อให้สามารถอยู่ในน้ำซึ่งเป็นตัวกลางที่มีความเข้มข้นน้อย การที่ปลาเทราท์สามารถแขวนตัวเองนิ่งๆ อยู่ในน้ำเป็นการพยุงตัวโดยการเพิ่มหรือลดปริมาณแก็สในถุงลม ( swim bladder ) การพุ่งตัวไปข้างหน้า หรือตั้งตัวเฉียงนั้น จะมีครีบเป็นอวัยวะในการทรงตัวเหมือนหางเสือ ปลามีอวัยวะรับกลิ่นและมีตาสามารถเห็นภาพได้ดี มีระบบเส้นข้างตัว
( Lateral line system ) ที่ไวต่อกระแสน้ำและแรงสั่นสะเทือนซึ่งเป็นการรับสัมผัสระยะไกล มีเหงือกเป็นอวัยวะในการแลกเปลี่ยนก๊าซ ที่มีประสิทธิภาพสูงในการสกัดเอาออกซิเจนจากน้ำ ปลามีการพัฒนาอวัยวะสำหรับการแลกเปลี่ยนเกลือและน้ำ ปลากระดูกแข็ง สามารถปรับสถาพของเหลวในร่างกายได้อย่างละเอียดเพื่อที่จะเลือกอยู่ในน้ำจืดหรือน้ำทะเล ปลายังมีการพัฒนาอุปนิสัย ในการสืบพันธุ์ให้มีการเกี้ยวพาราสี มีการสร้างรัง และดูแลตัวอ่อน