เป็นตะเกียงที่มีการปรับปรุงแก้ไขให้ทางเข้าของอากาศกว้างพอที่ให้ปริมาณของอากาศผ่านเข้าในตะเกียงพอสมควร เพื่อให้เกิดการเผาไหม้อย่างสมบูรณ์ ตะเกียงนี้มีลักษณะดังนี้ ตอนโคนตัวตะเกียงเล็ก แคบและโตกว้างในตอนใกล้ตัวตะเกียง ซึ่งทำให้การผสมของอากาศและก๊าซเหมาะสมดีขึ้น มีตะแกรงลวดนิกเกิลติดอยู่ที่หัวของตะเกียงเพื่อป้องกันเปลวไฟสะท้อนกลับ อุณหภูมิสูงสุดของเปลวไฟจะอยู่สูงกว่าหัวตะเกียงประมาณ 2 - 3 มิลลิเมตร ตะเกียงมีเกอร์เหมือนตะเกียงเทอร์ริลตรงที่สามารถปรับปริมาณของอากาศและก๊าซได้ที่ตัวตะเกียง ตะเกียงมีเกอร์สามารถเผาเบ้าทองคำที่ปิดฝาได้อุณหภูมิสูงถึง 1,000 - 1,200 องศาเซลเซียส และเผาเบ้าเคลือบที่ปิดผาได้อุณหภูมิสูง 800 - 900 องศาเซลเซียส
เรียบเรียงจาก : 1. หนังสือเทคนิคทางเคมี โดยรองศาสตราจารย์ประเสริฐ ศรีไพโรจน์ สำนักพิมพ์ประกายพรึก 2538
2. หนังสือปฏิบัติการเคมีทั่วไป โดยเสรี ไตรรัตน์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ 2520