ยอร์จ ไซมอน โอห์ม (George
Simon Ohm 1787 - 1854)
โอห์มเกิดในปี ค.ศ. 1787
ที่เมือง เออร์แลงเกน
(Erlangen) ประเทศเยอรมัน
เมื่อโตขึ้นเขาก็ทำงานไปพร้อมกับศึกษาวิชาคณิตศาสตร์
และค้นคว้าหาความรู้
ด้วยตน เองจนได้เข้าไปศึกษาในมหาวิทยาลัยถึงระดับปริญญาเอก
ในปี ค.ศ. 1822 เขาได้อ่านบทความเกี่ยวกับความร้อนที่ไหลผ่านตัวนำอย่าง
ละเอียด ทำให้ เขาสนใจที่จะทำการทดลองเรื่องการไหลของกระแสไฟฟ้าในเส้น
ลวดตัวนำ ดูบ้าง เพระเห็นว่ามีแนวคิดใกล้เคียงกับเขา
หลังจากนั้นเขาก็
สรุปได้ ว่า กระแสไฟฟ้าที่ไหลในเส้นลวดจะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กับ
1. วัสดุที่นำมาทำเส้นลวด
2. ความยาวของเส้นลวด
3. พื้นที่หน้าตัดของเส้นลวด
เมื่อเขาได้ทดลองต่อไปก็พบว่า
ถ้าตัวนำมีอุณหภูมิสูงขึ้นกระแสไฟฟ้าจะ
ไหล ได้น้อยลง และที่ตัวนำถ้ามีความต่างศักดิ์ไฟฟ้าระหว่าง
2 จุดมากขึ้นเท่าใด
กระแส ไฟฟ้าก็จะไหลได้มากขึ้นเท่านั้น
เขาจึงตั้งขึ้นเป็นกฎที่เราจะรู้จักกันใน
ชื่อว่า กฎของโอห์ม ซึ่งจะเป็นการคำนวณหาความต้านทานของลวดตัวนำ
ในปี ค.ศ. 1849 เขาได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเป็นศาสตราจารย์สาขาฟิสิกส์ที่
University of Munich และได้ผลิตผลงานออกมาตลอดเวลา
เช่น การควบคุม เสียงในอาคารให้สามารถฟังได้ชัดเจน
และผลงานชิ้นสุดท้ายคือ
การค้นคว้า เรื่องแสง
ที่เกิดขึ้นในแถบขั้วโลก
หรือที่เรียกว่าแสงเหนือและแสงใต้
และเพื่อเป็นการยก
ย่องโอห์มชื่อของเขาได้ถูกนำมาใช้เรียกหน่วยของความต้านทาน
ตามกฎของโอห์ม
เขาเสียชีวิตในปีค.ศ. 1854
ที่มา : http://www.the-education-site.com/ohm.html