ยอร์จ ไซมอน โอห์ม (George Simon Ohm 1787 - 1854)

โอห์มเกิดในปี ค.ศ. 1787 ที่เมือง เออร์แลงเกน (Erlangen) ประเทศเยอรมัน เมื่อโตขึ้นเขาก็ทำงานไปพร้อมกับศึกษาวิชาคณิตศาสตร์ และค้นคว้าหาความรู้ ด้วยตน เองจนได้เข้าไปศึกษาในมหาวิทยาลัยถึงระดับปริญญาเอก
ในปี ค.ศ. 1822 เขาได้อ่านบทความเกี่ยวกับความร้อนที่ไหลผ่านตัวนำอย่าง ละเอียด ทำให้ เขาสนใจที่จะทำการทดลองเรื่องการไหลของกระแสไฟฟ้าในเส้น ลวดตัวนำ ดูบ้าง เพระเห็นว่ามีแนวคิดใกล้เคียงกับเขา หลังจากนั้นเขาก็ สรุปได้ ว่า กระแสไฟฟ้าที่ไหลในเส้นลวดจะมากหรือน้อยขึ้นอยู่กั

1. วัสดุที่นำมาทำเส้นลวด

2. ความยาวของเส้นลวด

3. พื้นที่หน้าตัดของเส้นลวด

เมื่อเขาได้ทดลองต่อไปก็พบว่า ถ้าตัวนำมีอุณหภูมิสูงขึ้นกระแสไฟฟ้าจะ ไหล ได้น้อยลง และที่ตัวนำถ้ามีความต่างศักดิ์ไฟฟ้าระหว่าง 2 จุดมากขึ้นเท่าใด กระแส ไฟฟ้าก็จะไหลได้มากขึ้นเท่านั้น เขาจึงตั้งขึ้นเป็นกฎที่เราจะรู้จักกันใน ชื่อว่า กฎของโอห์ม ซึ่งจะเป็นการคำนวณหาความต้านทานของลวดตัวนำ
ในปี ค.ศ. 1849 เขาได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเป็นศาสตราจารย์สาขาฟิสิกส์ที่ University of Munich และได้ผลิตผลงานออกมาตลอดเวลา เช่น การควบคุม เสียงในอาคารให้สามารถฟังได้ชัดเจน และผลงานชิ้นสุดท้ายคือ การค้นคว้า เรื่องแสง ที่เกิดขึ้นในแถบขั้วโลก หรือที่เรียกว่าแสงเหนือและแสงใต้ และเพื่อเป็นการยก ย่องโอห์มชื่อของเขาได้ถูกนำมาใช้เรียกหน่วยของความต้านทาน ตามกฎของโอห์ม
เขาเสียชีวิตในปีค.ศ. 1854
ที่มา : http://www.the-education-site.com/ohm.html