อีสุกอีใส

ชื่อสามัญทางยา อีสุกอีใส
ชื่อทางการค้าอื่น Chicken pox
อีสุกอีใสเป็นโรคติดเชื้อไวรัส (Varicella) โดยมีไข้ และผื่นแบบตุ่มใสขึ้นตามตัว พบบ่อยในเด็ก แต่ผู้ใหญ่ที่ไม่เคยได้รับเชื้อ หรือมีภูมิต้านทานก็อาจเป็นได้ ในเด็กอาการจะไม่รุนแรงเหมือนผู้ใหญ่
อีสุกอีใสเป็นเชื้อไวรัสจะติดต่อทางไอ จาม (droplet) สะเก็ดของผิวหนังที่ลอกหลังจากมีผื่นจะไม่ติดเชื้อ เชื้อจะอยู่ในร่างการ แม้ว่าอาหารทั่วไปจะไม่มีแล้ว และจะปรากฎออกมาในรูปของงูสวัด เมื่อภูมิคุ้มกันของร่างกายอ่อนตัวลง
อาการและสิ่งตรวจพบ
จะมีผื่นแดงที่ผิวหนัง แล้วเปลี่ยนเป็นตุ่มพองใสในเวลาต่อมาไม่กี่ชั่วโมง ตุ่มใสจะเป็นรูปไข่และอยู่ที่ผิว ๆ ต่อมา 3-4 วันจะขุ่น แล้วแฟบตกสะเก็ด โดยไม่มีแผลเป็นปรากฎให้เห็น ผื่นมักจะอยู่ที่ลำตัว รักแร้ ไม่ค่อยจะพบที่ฝ่ามือ เท้า
อาการแทรกซ้อน
ที่พบบ่อย คือ เชื้อบัคเตรีที่ตุ่มโดยกลายเป็นหนอง มีปอดบวม และบางครั้งทำให้เกิดสมองอักเสบได้
การรักษา
ในระยะที่มีผื่นคันการใช้ยาคาราไมน์ ก็จะช่วยลดอาการคันได้ ให้ดื่มน้ำมาก ๆ ให้ยาลดไข้ Paracetamol
ในพวกที่มีอาการรุนแรงให้ส่งโรงพยาบาล มียา Zovirax (Aeyclorvir) ในการรักษา
การควบคุมป้องกัน
อีสุกอีใสมักจะกระจายไปแล้ว แม้ในระยะฟักตัวของโรค หากมาแผนกผู้ป่วยหลังมีผื่นแล้วจะไม่ช่วยควบคุมการกระจายของโรคได้

อนุวัตร ลิ้มสุวรรณ. คู่มือตรวจร่างกายและรักษาก่อนพบแพทย์. กรุงเทพฯ : เมดาร์ท จำกัด, 2527.




โดย : นาง chalinee klumkloumjit, ripw klongluang ni 13180, วันที่ 22 เมษายน 2545