ยาดมสลบ

ยาดมสลบเป็นก๊าซและไอระเหย เข้าสู่ผู้ป่วยโดยผ่านทางเครื่องดมยาสลบ เมื่ออยู่ ในห้องผ่าตัด ผู้ป่วยอาจจะตื่นเต้นจนไม่ทันสังเกตเห็นว่า เครื่องดมยาสลบเต็มไปด้วย สายระโยงระยาง โครงเหล็ก ลิ้นเปิดปิดลดความดันและมาตรวัด ตลอดจนอุปกรณ์ชิ้น เล็กชิ้นน้อย ยาดมสลบจะถูกส่งผ่านมาหลายทอดกว่าจะมาถึงหน้ากากครอบปากจมูกผู้ป่วย ซึ่งเป็นทางที่ผู้ป่วยได้รับยาสลบ ผู้ป่วยส่วนใหญ่อาจไม่มีโอกาสได้เห็นหน้ากาก ครอบปากจมูก เพราะวิสัญญีแพทย์จะฉีดยานำสลบซึ่งเป็นของเหลวเข้าทางสายน้ำเกลือเพื่อทำให้ผู้ป่วยเริ่มหมดสติก่อนแล้วจึงครอบหน้ากากลง และเปิดก๊าซไนตรัสออกไซต์( nitrous oxide) และไอระเหยของฮาโลเทน (halothane) ออกจากเครื่องดมยาสลบ เพื่อให้ผู้ป่วยสลบลึกและนานอยู่ตลอดเวลาที่ทำการผ่าตัด

อันที่จริง นอกจากยาดมสลบและยานำสลบแล้วยังมียาระงับปวด ยาหย่อนกล้ามเนื้อ ยาต้านฤทธิ์ยาหย่อนกล้ามเนื้อและยาอื่นๆ อีกที่ผู้ป่วยอาจได้รับ ยาบางขนานอาจมีทั้งคุณและโทษและอาจทำให้เกิดอาการแทรกซ้อนได้ วิสัญญีแพทย์และวิสัญญีพยาบาลจะต้องคอยดูแลผู้ป่วยอย่างใกล้ชิดและติดตามการเปลี่ยนแปลงต่างๆตลอดเวลา แพทย์ได้ให้รายละเอียดว่า ยาดมสลบที่ใช้กันมากในประเทศไทยก็คือ ฮาโลเทน และไอโซฟลูเรน(isoflurane)ซึ้งยาทั้งสองชนิดนี้นับว่ามีความปลอดภัยและสะดวกต่อการใช้งานมากกว่าไอระเหยของ ไดเอทิลอีเทอร์ (diethylether) ผู้เป็นต้นคิดคือทันตแพทย์วิลเลียม ทดลองใช้กับคนไข้เมื่อวันที่ 16 ตุลาคม 1846 หลังจากนั้นศัลยแพทย์ก็ทำการผ่าตัดที่ใหญ่ขึ้นและนานขึ้นโดยผู้ป่วยไม่ต้องเจ็บปวดแสนสาหัสเหมือนในสมัยก่อนซึ่งไม่มียาบรรเทาใดๆ นอกจากใช้วิธีกดตัวผู้ป่วยกับเตียงไม่ให้ดิ้น

โดย : นางสาว สุภาพร ขำจันทร์, ร.ร. ศรีสำโรงชนูปถัมภ์, วันที่ 18 พฤศจิกายน 2544