เอเชียตะวันออกเฉียงใต้

โปรตุเกส
มีจุดมุ่งหมายที่สำคัญ คือ การค้าเครื่องเทศ รองลงมา คือ การเผยแผ่คริสต์ศาสนา โปรตุเกสเป็นชาติแรกที่ทำการสำรวจทางทะเล เพื่อหาเส้นทางทำการค้านฝั่งตะวันออก วาสโกดากามา ได้เดินทางมาถึงเมืองกาลิกัต (Calicut ) ในประเทศอินเดียเมื่อ พ.ศ. 2041 โปรตุเกสพยายามขจัดอิทธิพลของพ่อค่าชาวอาหรับ โดยพยายามยึดเมืองท่าต่าง ๆ ไว้สำหรับทำการค้าและเป็นที่จอดพักเรือสินค้า แบะได้เข้ายึดเมืองกัวในอินเดีย เป็นอาณานิคมแห่งแรก เมื่อ พ.ศ. 2054 และเข้าจู่โจมตีเมืองเอเดน และเมืองเฮอร์มุขของพวกอาหรับได้สำเร็จ โปรตุเกสไม่ต้องการยึดครองดินแดนใหม่ให้เป็นอาณานิคมที่ถาวรแต่อย่างใน แต่ต้องการสถานีการค้าริมฝั่งทะเล เพื่อประโยชน์ทางการค้าจากประเทศอินเดียไปประเทศจีน เพื่อความมั่งคงทางเศรษฐกิจ และใน พ.ศ. 2054 ได้เข้ายึดมะละกา ทำให้สามารถผูกขาดทางการค้าเครื่องเทศและสินค้าอื่น ๆ ตลอดจนเป็นฐานทัพและเมืองท่าสำหรับค้าขายติดต่อกับประเทศอื่น ๆ ต่อไปใน พ.ศ. 2100 ได้เข้ายึดมาเก๊าทางฝั่งทะเลจีนใต้ เพื่อเป็นสถานีการค้าในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ และได้ยึดดินแดนบนเกาะติมอร์ ที่อยู่ทางตะวันออกของเกาะชวา
การค้าของโปรตุเกส รุ่งเรืองมาก สามารถผูกขาดการค้าเครื่องเทศในหมู้เกาะอินเดียตะวันออกได้ ต่อมาเผยแผ่คริสต์ศาสนาในผืนแผ่นดินใหญ่ของภูมิภาคนี้ ยกเว้นฟิลิปปินส์ ซึ่งได้รับอิทธิพลของสเปน โ ปรตุเกสเป็นชาติตะวันตกชาติแรกที่นำวิทยาการใหม่ ๆ เข้ามาเผยแพร่ในภูมิภาค เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ โปรตุเกสเมื่ออำนาจลงไปเมื่อมีชนขาติตะวันตกอื่น ๆ เข้ามาค้าขายแข่งขันและมีอำนาจในการเดินเรือมากกว่า ได้แก่ ฮอลันดา และอังกฤษ ทำให้โปรตุเกสต้องสูญเสียอิทธิพลทางการค้าไป ในที่สุดมะละการก็ตกเป็นของฮอลันดา





โดย : นาง ศิริวัฒน์ สาดศรี, นารีนุกูล, วันที่ 16 มกราคม 2545