ลักษณะภูมิประเทศ
ผืนแผ่นดินใหญ่ของหมู่เกาะตะวันออกเฉียงใต้ ที่แบ่งเขตมหาสมุทรอินเดีย และมหาสมุทรแปซิฟิกออกจากกัน โดยมีช่องแคบเล็กๆ 4 แห่งเป็นทางตืดต่อระหว่างมหาสมุทรทั้ง 2 คือ ช่องแคบมะละกา ช่องแคบซุนดา ช่องแคบลองบอนและช่องแคบมาคัสซาร์ นอกจากนี้ เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ยังเปรียบเสมือนสะพานเชื่อมระหว่างทวีปเอเชียแลพะออสเตรเลียอีกด้วย
ลักษณะภูมิศาสตร์ประกอบด้วยที่ราบ ภูเขา แม่น้ำ ช่องแคบ ป่าทึบ และเกาะต่างๆ มากมาย ซึ่งออกเป็น 2 ส่วน คือ แผ่นดินใหญ่ แผ่นดินใหญ่มีเนื้อที่ประมาณ 807000 ตารางไมล์ ประกอบด้วย ที่ราบลุ่มแม่น้ำซึ่งอยู่ใระหว่างเทือกเขาที่ทอดทางแนวเหนือใต้เทือกเขาเหล่านี้มีชื่อแตกต่างกัน คือ เทือกเขาอะระกันโย มาอยู่ทางตะวันตกของพม่า เทือกเขาเปกูโยมาเป็นเทือกเขาเล็กๆอยู่ ที่อยู่ใกล้เส้นศูนย์สูตร เช่น มาเลเซีย สิงคโปร์ อินโดนีเซีย และบรูไน จะมีฝนตกตลอดทั้งปี ส่วนประเทศที่อยู่ห่างไกลจากเส้นศูนย์สูตร เช่น ประเทศไทย พม่า ลาว กัมพูชา เวียดนาม และฟิลิปปินส์ จะมีฤดูฝนสลับกับฤดูแล้ง ซึ่งเป็นผลเนื่องมาจากอิทธิพลของ ลมมรสุมตะวันตกเฉียงใต้ ในระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงเดือนกันยายน ลมมรสุมจะพัดผ่านมหาสมุทรอินเดียนำฝนมาตกบนผืนแผ่นดินใหญ่ นอกจากนี้มี ลมมรสุมตะวันออกเฉียงเหนือ อยู่ระหว่างเดือนตุลาคมถึงเดือนมกราคม พัดผ่านประเทศจีนมายังภูมิภาคนี้ ทำให้มีอากาศเย็นและแห้งแล้ง ยกเว้นทางใต้ คือ บริเวณภาคใต้ของไทย คาบสมุทรมลายู เกาะสุมาตรา บอร์เนียว ชวา และหมู่เกาะฟิลิปปินส์ซึ่งมีฝนตกชุกตลอดปี ดังนั้น ภูมิอากาศโดยทั่วไปจึงมีทั้งร้อนอบอ้าว ฝนตกชุกและชุ่มชื้น นอกจากลมประจำทั้ง ๒ ฤดูแล้ว ลมอีกประเภทหนึ่งที่มีอิทธิพลต่อภูมิอากาศของเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ก็คือ ลมพายุ ซึ่งจะเกิดขึ้นทุกปีในบริเวณน่านน้ำทางตะวันออก คือ บริเวณทะเลจีนใต้ ลมพายุที่พัดผ่านภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้แบ่งออกเป็น ๓ ชนิด ตามอัตราความเร็วของลม คือ พายุดีเปรสชัน พายุโซนร้อน และพายุไต้ฝุ่น ลมพายุเหล่านี้นอกจากจะทำให้เกิดฝนตกแล้ว ยังทำให้เกิดความเสียหายต่อชีวิตและทรัพย์สินของประชากรที่อยู่ในบริเวณที่พายุพัดผ่านเสมอ เช่น ทำให้เกิดน้ำท่วมฉับพลัน ลมแรง เป็นต้น ประเทศที่ได้รับความเสียหายมากกว่าประเทศอื่น ๆ คือ เวียดนามและฟิลิปปินส์ เนื่องจากตั้งอยู่ใกล้บริเวณที่เกิดของพายุ และไม่มีสิ่งที่จะช่วยป้องกันได้ทันท่วงทีเมื่อพายุมาถึง
|