เมืองสุรินทร์ถูกสร้างขึ้นมาในราวพุทธศตวรรษที่ 10 หรือประมาณ 1,500 ปีมาแล้ว และมีควมเจริญรุ่งเรืองขึ้นเรื่อย ๆ มาพร้อมกับอาณาจักรขอมโบราณ เมืองสุรินทร์เป็นเมืองร้างไว้เจ้าเมืองปกครองมาตั้งแต่ก่อนพุทธศักราช 2,000 พร้อม ๆ กับการล่มสลายของอาณาจักรขอมโบราณ ตลอดระยะเวลากว่า 300 ปีที่เมืองสุรินทร์ไว้เป็นเจ้าเมืองปกครองชาวสุรินทร์ก็ยังคงสืบทอดวัฒนธรรมประเพณีต่อจากบรรพบุรุษตลอดมาไม่ขาดสาย ไม่ว่าจะเป็นศิลปหัตถกรรมหรือพิธีกรรมต่าง ๆ จนกระทั่งถึงปัจจุบันนี้ หนังสือเล่มนี้เป็นการเสนอเรื่องมรดกทางวัฒนธรรมของคนโบราณผู้สร้างเมืองสุรินทร์อย่างต่อเนื่องไม่ขาดสายนับเป็นเวลากว่า 5,000 ปี มรดกทางวัฒนธรรมเหล่านี้ที่มีอยู่หายอย่างคือ ปราสาทเทพเจ้าต่าง ๆ ที่สร้างมาตั้งแต่สมัยอาณาจักรเจนละ จนถึงปราสาทที่สร้างขึ้นในสมัยอยุธยา ศิลปหัตถกรรมการทอผ้าไหมมัดหมี่ การทำเครื่องประดับเงิน ตลอดจนประเพณีวัฒนธรรมเกี่ยวกับการแสดงและการละเล่นพื้นบ้านของชาวสุรินทร์ : อุทัย ศิริเลิศ
ศิริ ผาสุก, อัจฉรา ภาณุรัตน์ และ เครือจิต ศรีบุนนาค. สุรินทร์ : มรดกทางโลกวัฒนธรรมใน ประเทศไทย. กรุงเทพฯ : เอส จี กราฟฟิค, 2536.
|