คุณครูปรียาพร คงสุข เป็นครูสอนนาฏศิลป์และงานประดิษฐ์ของโรงเรียนบ้านห้วยกุ่ม สังกัดสพท.ชบ.3  คุณครูจัดการเรียนการสอนโดยนำสิ่งที่มีอยู่ในท้องถิ่นมาเป็นสื่อการเรียนคือใบตอง  ใบตองเป็นพืชที่มีประโยชน์  สามารถนำมาประดิษฐ์ตกแต่งและใช้ในชีวิตประจำวันได้เป็นอย่างดี  คนไทยเรามีฝีมือในการประดิษฐ์ประดอยมาตั้งแต่โบราณกาล เป็นการอนุรักษ์และรักษาสิ่งแวดล้อมใบตองหาง่าย  มีทั่วไปในชุมชน

          ในชั้นป.2 เด็กๆเริ่มเรียนรู้การห่อขนมทรงสูง เด็กๆช่วยกันเตรียมใบตอง  เด็กๆทดลองทำ บางคนขอให้ครูสาธิตให้ดู บางคนพบว่าห่อยากเพราะไม่มีขนมใส่ แต่บางคนก็ใช้ดินปั้นเป็นขนมใส่ในห่อ เด็กๆลองผิดลองถูก เกิดการเรียนรู้ด้วยตนเอง เกิดทักษะและสนุกอย่าบอกใครเชียว...

19 พฤศจิกายน 2545 กับ เด็กชายพิษณุ สุขสุด  ครูยังจำได้ว่า....

          ครูครับ...ผมไม่ใช้ใบตอง  ไม่ใช้ต้นกล้วยได้ไหมครับ?  ผมใช้มะละกอ ใช้ป่านศรนารายณ์แทนได้ไหมครับ...ขณะที่ถามครูก็แอบซ่อนใบมะละกอและป่านศรนารายณ์ใส่ถุงไว้ข้างหลัง....พิษณุเตรียมมาแล้วแต่ไม่กล้าใช้...

          เมื่อครูเปิดโอกาสให้กับความคิดสร้างสรรค์  พิษณุดีใจมากงานของตนไม่เหมือนใคร  มีความมั่นใจในตนเอง  ได้รับคำชมเชย

         พิษณุเรียนรู้จากการเคยเห็นแม่ใช้ต้นมะละกอแทนต้นกล้วย  ใช้ป่านศรนารายณ์แทนใบตอง  ......วันนี้ วันลอยกระทง  พิษณุประดิษฐ์กระทงได้เอง  สามารถลอยน้ำได้  ร่วมรักษาประเพณีได้ร่วมขอขมาพระแม่คงคาอย่างมีความสุข.....