กำแพงเมืองสงขลา

           กำแพงเมืองสงขลา   เริ่มสร้างเมื่อ พ.ศ. 2379  ในสมัยพระยาวิเชียรคีรี (เถี้ยนเส้ง) ทางกรุงเทพฯ  ได้มีท้องตราลงมาให้ก่อกำแพงและป้อม  โดยพระราชทานยกเงินภาษีอากรเมืองสงขลาให้  200 ช่างก่อกำแพงยังไม่ทันแล้วเสร็จหัวเมืองมลายูเป็นกบฎ  (พ.ศ.2381)   ยกทัพมาเผาเมืองจะนะแล้วเลยเข้าตีเมืองสงขลา   พระยาววิเชียรคีรี(เถี้ยนเส้ง) รักษาเมืองไว้ จนทัพหลวงจากรุงเทพฯ ยกลงมาช่วยตีทัพกบฎมลายูแตกกลับไป  แล้วช่วยก่อกำแพงเมืองสงขลาจนสำเร็จเมื่อ พ.ศ.2385 

กำแพงเมืองสงขลาก่อด้วยอิฐสอปูน มีเชิงเทินใบเสมาเป็นรูปป้อม  กำแพงทิศเหนืออยู่ริมตามแนวถนนจะนะจดกำแพงด้านตะวันตกตรงถนนนครใน  และจดกำแพงด้านตะวันออกตรงถนนปละท่า  ด้านตะวันออกอยู่ตามริมแนวถนนรามวิถี  จดกำแพงด้านทิศใต้ที่ถนนกำแพงเพชร(วัดหัวป้อม)  ด้านทิศใต้ตามแนวถนนกำแพงเพชรจดกำแพงด้านตะวันตกที่ถนนนครนอกและกำแพงด้านตะวันตกเลียบถนนนครนอกถึงคลองขวางเลียบแนวคลองขวางขึ้นไปถึงนครในแล้วเลาะแนวถนนนครในไปจดกำแพงด้านทิศเหนือสมเด็จกรมพระยาภาณุพันธุ์วงศ์วรเดชทรงนิพนธ์ไว้ในเรื่อง ชีวิวัฒน์ว่า  “กำแพงเมืองไกลจากประมาณ 20 วา”

กำแพงเมืองสงขลามีป้อม 8 ป้อมแต่ละป้อมมีปืนใหญ่กระสุน 4 นิ้ว ป้อมละ 3-4  กระบอกประตูเมืองเป็นซุ่มใหญ่ 10  ประตูกับมีประตูเล็กอีก 10 ประตูโดยรอบบัดนี้ยังคงเหลือแต่กำแพงด้านถนนจะนะ  ตรงข้ามพิพิธภัณฑ์สถานแห่งชาติสงขลา(เรือนจำเก่า) กับที่ถนนนครในเท่านั้น