จันทน์กะพ้อเป็นไม้ต้น สูง 5 15 ม. เรือนยอดเป็นพุ่มกลม เปลือกต้นเรียบ สีน้ำตาลอมเทา สีเทาคล่ำ มักมียางใสซึมตามรอยแผล เปลือกชั้นในเหลือง ใบเดี่ยวเรียงสลับ แผ่นใบรูปขอบขนาน กว้าง 5 7 ซม. ยาว 14 20 ซม. ปลายใบเป็นติ่งแหลม โคนใบสอบและเบี้ยวเล็กน้อย ผิวใบเกลี้ยง เส้นแขนงใบ 15 18 คู่ ปลายเส้นโค้งจรดขอบใบ ก้านใบยาวประมาณ 1.5 ซม. ดอกสีเหลืองนวล กลิ่นหอมแรง ออกเป็นช่อสั้น ๆ ตามกิ่ง และตามง่ามใบ ผลกลมรีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 2.5 3 ซม. ผิวผลเป็นขุยสีน้ำตาล เมื่อแก่แตกเป็น 3 กลีบ มีกลีบประดับ 5 กลีบสั้นกว่าตัวผล
จันทน์กะพ้อมีการกระจายพันธุ์ในป่าดิบชื้นที่ลุ่มต่ำ และชายขอบพรุทางภาคใต้ ที่ความสูงจากระดับทะเลปานกลาง 20 100 ม. ในต่างประเทศพบที่เวียดนาม และมาเลเซีย ออกดอกเดือนพฤศจิกายน มีนาคม ผลแก่เดือนมีนาคม กรกฏาคม
เนื้อไม้สีน้ำตาลอมเหลือง ใช้ก่อสร้างและทำด้ามเครื่องมือเครื่องใช้ ดอกมีกลิ่นหอมแรงนิยมปลูกเป็นไม้ประดับ
ส่วนพฤกษศาสตร์ป่าไม้ สำนักวิชาการป่าไม้ กรมป่าไม้. พรรณไม้ต้นของประเทศไทย. กรุงเทพฯ : บริษัท ไดมอนด์ พริ้นติ้ง จำกัด, 2542.
|