ปลาไน ปลาหลี ปลาหลีโกว

ลักษณะทั่วไป เป็นปลาน้ำจืดอยู่ในวงศ์ปลาตะเพียน ถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศจีน มีรูปร่างลักษณะคล้ายปลาตะเพียนขาว มีเกล็ดกลมใหญ่ทั่วตัว หัวไม่มีเกล็ด ปากเล็ก ยืดหดปากได้ ริมฝีปากหนาและมีหนวด 4 เส้น ครีบหลังมีฐานยาว สีของปลาไนแม้จะแตกต่างกันไปตามภูมิประเทศของที่อยู่ของมันก็ตาม แต่โดยมากมักจะมีสีเงินปนเทา บางทีจะมีสีเหลืองอ่อนแกมทอง บางตัวมีสีทองตลอดทั้งตัว จากการผสมพันธุ์และคัดพันธุ์ทำให้ได้ปลาไนที่มีสีหลายสีปนอยู่ในปลาตัวเดียวกัน เกิดเป็นปลาตัวใหม่ขึ้น ซึ่งรู้จักกันอย่างแพร่หลายในนามของ “แฟนซีคาร์พ” หรือ “ปลาไนทรงเครื่อง” ญี่ปุ่นเป็นเจ้าตำรับในเรื่องนี้ ปลาไนนับว่าเป็นปลาตัวแรกของโลกที่มนุษย์นำมาเพาะเลี้ยง โดยชาวจีนเป็นผู้ริเริ่มเลี้ยงปลาตัวนี้ตั้งแต่ พ.ศ. 2468 เป็นปลาที่มีความทรหดอดทน สามารถอยู่ได้ทั้งในน้ำที่มีอุณหภูมิต่ำและสูงระหว่าง20 – 30 องศาเซลเซียส ถิ่นอาศัย อยู่ในแม่น้ำ หนอง บึง หรือแหล่งน้ำขนาดใหญ่ อาหาร เป็นปลากินพืช แมลง ขนาดความยาวประมาณ 20 – 75 ซม. ประโยชน์ เนื้อของปลาไนมีรสดี แต่มีกลิ่นคาวมาก ประเทศจีนสมัยโบราณ ปลาไนถือเป็นอาหารของฮ่องเต้ หวงห้ามมิให้ประชาชนทั่วไปจับมาเป็นอาหาร

กรมประมง กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. ภาพปลาและสัตว์น้ำของไทย. พิมพ์ครั้งที่ 2 . กรุงเทพฯ : องค์การค้าของคุรุสภา, 2535.



โดย : นางสาว จุฑาวรรณ เกตุมณี, ripw.klongluang pathumthani 13180, วันที่ 27 เมษายน 2545