บัวหลวงดอกชมพู NELUMBO NUCIFERA GAERTN.
ต้นไม้มากประโยชน์ ชื่อเรียกตามแต่พันธุ์ ดอกซ้อนน้อยเรียก บัวหลวงชมพูหรือปทุม ถ้าซ้อนมากเรียก สัตตบงกช หรือบัวฉัตรแดง ปลูกไปนาน ๆ ดอกจะเล็กลง ให้ตัดก้านใบใต้น้ำทิ้งและให้ปุ๋ย ดอกจะใหญ่ขึ้น
ถิ่นกำเนิด จีน อินเดีย และไทย
ลักษณะ ไม้น้ำล้มลุกหลายฤดู มีเหง้าและไหลอยู่ใต้ดิน ฝังอยู่ในโคลนเลน
ใบ รูปร่างเกือบกลม ก้านใบแข็ง มีหนามเล็ก ๆ เมื่อหัก ก้านจะมีใยเป็นสายและมียางขาว
ดอก ดอกเดี่ยว ชูพ้นน้ำกลีบซ้อนเป็นชั้น มีทั้งซ้อนน้อยและซ้อนแน่น ก้านดอกแข็งและมีหนามเล็ก ๆ
ฤดูออกดอก ตลอดปี กลิ่นหอมอ่อน ๆ ดอกเริ่มบานช่วงเช้า หุบตอนบ่าย กลีบโรยในวันถัดมา
สภาพปลูก ดินเหนียว น้ำลึก 15-30 ซม. แสงรำไร-แดดจัด
ขยายพันธุ์ เพาะเมล็ดหรือแยกเหง้า
วชิรพงศ์ หวลบุตตา. ไม้ดอกหอมสีชมพู. พิมพ์ครั้งที่ 3. กรุงเทพฯ : บ้านและสวน, 2543.
|