ผ้าป่า

        ผ้าป่าคือผ้าที่ถวายแต่พระโดยวิธีปล่อยทิ้งไว้ให้พระมาหยิบเอาไปเอง ครั้งพุทธกาลเรียกผ้าบังสุกลจีวร  ตามธรรมเนียมจะถวายหลังเทศกาลกฐินออกไป

        การทอดผ้าป่ามีหลายชนิด  ที่เรียกว่าผ้าป่าแถมกฐินหรือผ้าป่าหางกฐิน คือการทอดกฐินแล้วทอดผ้าป่าด้วย  บางแห่งนำผ้าป่าบรรทุกเรือพ่วงไปทางน้ำ  เรียกกันว่า  ผ้าป่าโยง ผ่านไปถึงวัดไหนก็ทอดวัดนั้น 

        พิธีทอดผ้าป่าข้อสำคัญมีอยู่ว่า  ให้อุทิศเป็นผ้าป่าจริง ๆ อย่าถวายแก่ใครโดยเฉพาะ เพียงแต่ตั้งใจในขณะทอด  ขออุทิศผ้าและเครื่องบริวารเหล่านี้แด่ภิกษุผู้ต้องการผ้าบังสุกุลมาถึงเฉพาะหน้าเท่านี้ก็ได้ชื่อว่าทอดและถวายผ้าป่าแล้ว

        คำถวายผ้าป่า

       อิมานิ  มยํ  ภนฺเต,  ปํสุกูลจีวรานิ, สปริวารานิ, ภิกฺขุสงฺฆสฺส, โดโณชยาม, สาธุโน  ภนฺเต, ภิกฺขุสงฺโฆ, อมานิ, ปัสุกูลจีวรานิ, สปริวารานิ, ปฏิคฺคณฺหาตุ, อมฺหากํ  ฑีฆรตฺตํ, หิตาย, สุขาย.

      แปลว่า  " ข้าแต่พระสงฆ์ผู้เจริญทั้งหลาย  ข้าพเจ้าทั้งหลายขอน้อมถวายผ้าสุกุลจีวรกับทั้งบริวารเหล่านี้แด่พระสงฆ์ ขอพระสงฆ์จงรับผ้าบังสุกุลจีวรกับทั้งบริวารเหล่านี้ของข้าพเจ้าทั้งหลาย เพื่อประโยชน์และความสุขแก่ข้าพเจ้าทั้งหลาย สิ้นกาลนาน เทอญ