ทศชาติ (3)

สุวรรณสามชาดก เป็นเรื่องราวที่พระโพธิสัตว์เสวยพระชาติเป็นพราหมณ์ชื่อ สุวรรณสาม เป็นบุตรของพราหมณ์ทุกูล และนางปาริกา ทั้งสองประสบเคราะห์กรรมจากชาติก่อน คือทุกูลเป็นแพทย์รักษาตาให้เศรษฐีแล้วไม่ได้ค่ารักษา นางปาริกาผู้เป็นภรรยาจึงโกรธเอายาป้ายจนเศรษฐีตาบอด บาปกลับมาสนองในชาตินี้ ให้สองสามีภรรยาที่ออกไปหาผลไม้ในป่าแล้วเกิดพายุ ขณะหลบฝนอยู่ใต้ต้นไม้ งูเห่าได้พ่นพิษใส่ทำให้ทั้งคู่ตาบอด สุวรรณสามจึงได้ปรนนิบัติบิดามารดาอย่างดีเลิศ แม้กระทั่งถูกพระเจ้ากบิลยักษ์ ผู้ครองกรุงพาราณสี ยิงด้วยศรอาบยาพิษ เพราะความเข้าใจผิด ได้รับความทุกขเวทนาอย่างยิ่ง แต่ก็แสดงความเมตตาจิตต่อผู้ทำร้ายตนและทูลฝากให้พระเจ้ากบิลยักษ์ดูแลบิดามารดาแทน ก่อนที่จะสิ้นสติไป พระเจ้ากบิลยักษ์ทรงเสียพระทัยมาก จึงไปแจ้งข่าวต่อบิดามารดาแล้วพามาพบกับสุวรรณสาม

ด้วยสัตยาธิษฐานของบิดามารดาสุวรรณสามจึงฟื้นขึ้นมา ส่วนตาบิดามารดาก็หายเป็นปกติ และทรงเล่าให้พระเจ้ากบิลยักษ์ฟังว่าเป็นเพราะอานิสงส์ผลบุญในการปรนนิบัติเลี้ยงดูบิดามารดา และได้แสดงธรรมถวาย ทำให้พระเจ้ากบิลยักษ์เกิดศรัทธาในสัจธรรม เลิกฆ่าสัตว์ตัดชีวิต บำเพ็ญกุศลครองสมบัติโดยธรรม ส่วนสุวรรณสามก็บำเพ็ญพรตร่วมกับบิดามารดาจนสิ้นอายุ บารมีในเรื่องนี้ก็คือ "เมตตาบารมี" นั่นเอง ติดตามเรื่องต่อไปในทศชาติ (4) ข้อมูลจาก....จิตรกรรมฝาผนัง นิทานชาดก (พระเจ้า 500 ชาติ) กรมวิชาการ

โดย : นาง อารมณ์ มงคลลักษณ์, ร.ร.วัดนาคนิมิตร, วันที่ 13 เมษายน 2545