พระพิฆเณศวรเป็นพระโอรสของพระอิศวรและพระอุมา มีพระวรกายสีแดงรูปร่างเหมือนมนุษย์พุงพลุ้งมีเศียรเป็นช้างมีงาข้างเดียวเพราะถูกขวานปรศุรามตัดออกเสียข้างหนึ่งจึงเหลืองาเดียวมีสี่กร ถือบวงบาศขอหนึ่งบางถือวัชระ ถือจักร ถือสังข์ คฑา ดอกบัวซึ่งได้ประทานจากพระอิศวรทั้งสิ้นมีพาหนะเป็นหนูและมีหนูเป็นบริวารพระพิฆเณศวรเป็นเทพเจ้าแห่งความรู้ความบันเทิง มีความสามารถ ฉลาดหลักแหลมมาก และว่ากันว่าพระพิฆเศวรเป็นผู้เขียนคัมภีร์มหาภารตะจากวาจาพระฤาษีวยาส และเป็นที่นับถือกันว่าเป็นเทพเจ้าเหนือการจนาหนังสือใดๆด้วย เหตุที่พระพิฆเศวรมีเศียรเป็นช้าง มีเรื่องเล่ากันว่า เมื่อคราวเกศากันภ์ของพระพิฆเณศร์ พระอิศวรได้ให้พระวิษณุกรรมไปอัญเชิญทวยเทพทั้งหลายมาเป็นสักขีพยานในพิธีครั้งไปอัญเชิญพระนารายณ์ที่บรรทมอยู่ด้วยความเผอเรอจึงบริภาษว่า ไอ้ลูกหัวขาดนี้กวนใจนัก ทันใดเศียรพระพิฆเณศร์ก็ขาด กระเด็นหายไป จึงเกิดการโกลาหลเป็นการใหญ่พระอิศวรจึงสั่งให้พระวิษณุกรรมไปเที่ยวหาเศียรนั้นแต่ก็ไม่พบครั้งกลับมาพบช้างตัวหนึ่งนอนหันหัวไปทางทิศตะวันตก พระวิษณุกรรมจีงตัดหัวนั้นมาถวายพระอิศวรและทวยเทพก็ได้ช่วยกันต่อองค์พระพิฆเศวรนับตั้งแต่นั้นมาพระพิฆเศวรจึงมีเศียรเป็นช้าง
ทนต์(นามแฝง). เทวาลัย. กรุงเทพฯ : เจริญวิทพริ้นติ้ง, 2535.
|