วรรณนิภา. พื้นเมืองนานาชาติ. กรุงเทพฯ : สุริยาสาสน์, 2535
มีเจ้าเมืองผู้ครองนครมีพระราชธิดาที่มีความสวยงามเป็นอย่างมากวันหนึ่งพระราชธิดาอยากกินมะเขือจึงให้ทหารออกไปหา ทหารได้มะเขือมาจากชายหนุ่มที่มีจุดเป็นปุ่มเป็นปมตามตัวและพระธิดาเกิดท้องขึ้นมาเจ้าเมืองจึงประกาศว่าถ้าชายใดที่พระโอรสยอมให้อุ้ม และยอมให้ป้อนข้าวจะถือว่าเป็นพ่อเด็ก ก็มีชายหนุ่มเข้ามาอาสามากมาย แสนปมเป็นคนที่พระโอรสยอมให้อุ้ม ยอมให้ปอนข้าว เจ้าเมืองโกรธมากจึงขับไล่พระราชธิดา และ ลูกออกจากวัง แสนปมจึงพาพระธิดาไปอยู่ป่า วันหนึ่งมีลิงอยู่ตัวหนึ่งได้ตีฆ้องเพื่อให้ต้นใม้ได้ที่ถูกถางไปแล้วกลับมีชีวิตขึ้นใหม่ด้วยความที่แสนปมแปลกใจจึงแอบย่องไปดูจึงรู้สาเหตุ แสนปมคิดจะฆ่าลิงตัวนั้น แต่ลิงขอร้องว่าอย่าฆ่ามันเลยมันจะยอมให้ฆ้องวิเศษนี้ เมื่อนึกอะไรให้ตีฆ้อง 1 ครั้งแล้วจะได้ดั่งใจนึก และแสนปมจึงปล่อยลิงไป แล้วแสนปมก็ตีฆ้องขอให้ตัวหายจากเป็นปุ่มเป็นปม แล้วก็ตีฆ้องขอทหาร และก็ตีฆ้องขอแก้วแหวนเงินทอง แล้วแสนปมก็เดินทางกลับไปหาเจ้าเมือง เจ้าเมืองจึงยอมอภัยให้แสนปมและให้แสนปมครองนครต่อไป ผู้คนจึงแรกกันว่าท้าวแสนปม
|