เทวินทร์ เอี้ยงมี. เจ้าโย่งย้อนแผน. กรุงเทพฯ:ศรีบุญอุสาหกรรมการพิมพ์,2534.
ยีราฟเพื่อนเรียกเจ้าโย่ง ม้าลายเพื่อนๆเรียกเจ้าชุดลาย กวางเพื่อนๆเรียกเจ้าเขางอ และสุดท้ายเจ้าสิงโตเพื่อนๆเรียกเจ้าคอขทั้งสี่เป็นเพื่อนสนิทกันเวลาหากินเจ้าคอขนจะแยกตัวไปตามลำพังส่วนเพื่อนทั้งสามจะหากินใกล้กันตลอดแต่วันี้เจ้าคอขนยังหาเหยื่อไม่ได้สักตัวมันหิวมากมันจึงกลับไปหาเพื่อนทั้งสามเพื่อนๆจึงถามว่าหาเหยื่อได้เยอะไหม เจ้าคอขนบอกเพื่อนว่าหาได้เยอะวันนี้คงนอนหลับสบาย แต่เเจ้าดยงกับฉงนในคำพูดของเจ้าคอขนเจ้าโย่งคิดว่าเจ้าคอขนคงยังไม่ได้กินอะไรมาแน่ คืนนั้นเจ้าคอขนจึงนอนคิดวางแผนในขณะที่ท้องร้องมากขึ้น 2คืนผ่านไปเจ้าคอขนยังไม่ได้กินเพื่อน ส่วนเจ้าโย่งได้ยินว่าเจ้าคอขนตื่นขึ้นมาฉี่ตอนกลางคืนทุกคืนก็ยิงสงสัยในพฤติกรรมของเจ้าคอขน เจ้าโย่งจึงคิดแผนในคืนนี้ซึ่งเป็นเวณของเจ้าโย่งพอตกดึกเจ้าคอขนจึงย่องเข้าข้างหลังเจ้าโย่งกระโดดเข้าทันที ฟันแหลมคมของเจ้าคอขนปะทะกับท่อนไม่แข็งๆท่อนหนึ่งที่เจ่าโย่งนำมาปักเอาไว้เจ้าโย่งจึงกระโดออกมาจากที่ซ่อนจับเจ้าคอขนผูกติดกับเสาไม้ที่เป็นต้นเหตุให้ฟันหมดปาก เช้ารุ่งขึ้นทั้ง 3ตัวจึงตัดความเป็นเพื่อนกับเจ้าคอขนอายไม่กล้าสู่หน้าเพื่นจึงจำใจจากไปด้วยน้ำตานองหน้า.
|