เอลิซ่า เพนน่า. เจ้าหญิงกับเมล็ดถั่ว. กรุงเทพฯ:โกรเลียร์อินเตอร์เนชั่นแนล,2535.
ปราสาทหลังใหญ่บนยอดเขาเป็นที่ประทับของพระราชา พระราชนีและโอรสผู้งามสง่า พระราชาและพระราชนีตกลงใจที่จะให้โอรสแต่งงานกับเจ้าหญิงสักองค์แต่จะต้องเป็นเจ้าหญิงที่มีความเป็นเจ้าหญิงอย่างแท้จริง เจ้าชายก็เสาะแสวงหาทั่วแต่ก็ไม่พบ วันหนึ่งเสียงประตูดังขึ้น ก๊อกๆ ๆ สาวน้อนคนหนึ่งเคาะตัวเธอเปียกฝน ใส่เสื้อผ้าเก่าๆขาดกะรุ่งกะริ่งเะฮบอกว่าเธอเป็นเจ้าหญิงเมื่อเจ้าชายเห็นจึงรู้สึกรักใคร่ พระราชนีจึงให้สาวน้อยพักที่ปราสาทแลละจัดเตรียมเรื่องที่นอนให้ โดยนำเมล็ดถั่วเม็ดเล็กๆเม็ดหนึ่งวางไว้บนพื้นกระดาษเตียงนอนและเอาที่ปูนอนทับลงไป 20 ผืน และจึงเรียกสาวน้อยเข้ามานอนได้ รุ่งเช้าสาวน้อยจึงพูดว่าหม่อนฉันนอนไม่หลับเตียงแข็งกระด้างจนช้ำเป็นจ้ำๆตั้งแต่ศรีษะจรดเท้า พระราชนีจึงรู้ว่าสาวน้อยนั้นเป็นเจ้าหญิงอย่างแท้จริง เพราะเจ้าหญิงจะมีผิวที่บอบบางละเอียดอ่อนจึงรู้สึกถึงความแข็งกระด้างของเมล็ดถั่วเม็ดเดียว ดังนั้นสาวน้อยจึงได้แต่งงานกับเจ้าชายอย่างมีความสุข.
|