เด็กคนหนึ่งลงไปเล่นน้ำในแม่น้ำสายหนึ่ง มัวเล่นเพลิน จนพลัดเข้าไปในเขตน้ำลึก ทั้งที่ตัวเองว่ายน้ำไม่เป็น จึงร้องตะโกนขอความช่วยเหลือ ชายผู้หนึ่งผ่านมาพอดี ได้ยินเด็กร้องตะโกนเรียกให้ช่วยอย่างสุดเสียง เขานั่งลงริมตลิ่งพร้อมกล่าวสั่งสอนว่า ไม่ควรมาเล่นซุกซนตามลำพัง เด็กร้องตอบว่า "ผมกำลังจะจมน้ำตายอยู่แล้วครับ โปรดช่วยให้รอดชีวิตก่อน แล้วค่อยเทศนาสั่งสอนไม่ได้หรือ"นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าผู้ไร้ไหวพริบสติปัญญา ย่อมไม่สามารถแยกแยะออกว่า สิ่งใดควรทำก่อนสิ่งใดควรทำทีหลัง ( kidsquare.2544.[ออนไลน์].เข้าถึงได้จาก:www.kidsquare.com)
|