• รักษ์วรรณกรรมท้องถิ่น B

           มีครอบครัวหนึ่งยากจนมาก อยู่มาวันหนึ่งได้ออกไปหาปลา ไปหลายแห่งก็ไม่ได้ปลา จนไปที่วัง ๆ หนึ่ง (วัง หมายถึง หนองน้ำที่มีน้ำลึกมาก ๆ) ได้ปลาช่อนตัวใหญ่ตัวหนึ่ง ซึ่งสมัยนั้นปลาพูดได้ ปลาช่อนตัวนั้นจึงบอกแก่ชายคนนั้นว่าให้ปล่อยเถอะ แล้วจะให้แก้วสารพัดนึกเป็นการ แลกเปลี่ยนชีวิตของปลา ชายคนนั้นตกลงแลกชีวิตปลากับแก้วสารพัดนึก พอชายคนนั้นได้แก้วสารพัดนึกแล้วก็ทำให้ฐานะทางครอบครัวร่ำรวยขึ้นมาก จนเป็นที่อิจฉาของพี่น้องของเขา ดังนั้นพี่น้องจึงพยายามที่จะลักแก้วสารพัดนึก ในที่สุดก็ลักไปได้ เจ้าของจึงใช้ให้หมากับแมว ไปตามเอาแก้วสารพัดนึกคืนมา ฝ่ายหมาก็ไปหาที่ใต้ถุนบ้าน แมวหาบนบ้าน และแมวได้จับหนูได้ตัวหนึ่ง แล้วบังคับให้หนูไปตามเอาแก้วสารพัดนึกที่อยู่ในหีบในห้องนอนมาให้ตน หนูก็ไปกัดกุญแจ และเอาแก้วสารพัดนึกมาให้แมวได้ ฝ่ายหมาเห็นแมวได้แก้วสารพัดนึกก็บังคับแมวมอบให้แก่ตน หมาจึงคาบแก้วไปเพื่อมอบให้กับเจ้านายของมัน พอเดินมาถึงรูปู หมาก็ไปดม ปูจึงหนีบจมูกหมา ทำให้หมาปล่อยแก้วสารพัดนึกหล่นลงไปในรูปู ฝ่ายแมวพอรู้ข่าวก็ไปจับนกฮูกมาได้ และให้นกฮูกขู่ปูให้เอาแก้วสารพัดนึกมาให้กับแมว ฝ่ายหมาก็แย่งแก้วจากแมวอีก แล้วก็วิ่งเอาไปให้เจ้าของ เจ้าของก็ชมเชยหมาและ ต่อว่าแมว ฝ่ายแมวก็ต่อว่าหมา เกิดการเถียงกันขึ้น เจ้าของบ้านจึงรู้ว่าแมวเป็นผู้ที่สามารถนำแก้ว มาคืนได้ ก็เลยไล่หมาไปอยู่ใต้ถุน และเลี้ยงดูแมวให้อยู่บนบ้านอย่างดี ทำให้หมาโกรธแมวมาก ถ้าแมวลงจากบ้านเมื่อไร ก็จะไล่กัดทันที จึงทำให้แมวกับหมาไม่ถูกกันตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมาจนกระทั่งปัจจุบัน.