บทกวี

บ้านของหนูอยู่พนาหว่างป่าเขา ไกลจากเงาอารยธรรมอันล้ำค่า

อาชีพของพ่อแม่หนูอยู่ที่นา เช้าขึ้นมาต้องตรากตรำลำบากกาย

ครูหนูชื่อครูเลิศประเสริฐนัก เป็นที่รักสอนอ่านเขียนเพียรขวนขวาย

ก อา กา กามานาตายาย ข อาขา ขา ย. ขาย ยายขายนา

ครูสอนว่าจงทำดีอย่าหนีหน่าย อยากสบายต้องขยันหมั่นศึกษา

ครูสอนว่าให้ให้รักชาติกษัตรา ครูสอนว่าศาสนายึดมั่นใจ

ครูสอนว่าชาติไทยเราใหญ่หลวง เราควรหวงแหนไว้เอาใจใส่

อย่าให้ชาติอื่นมาแก่งแย่งเอาไป ไม่ว่าใคร ไม่มีสิทธิ์เข้าริดรอน

หากศัตรูหมู่อมิตรคิดหยามหยัน จงสู้มันตีกระหน่ำตามคำสอน

หากใครกล้ามาล่อเข้าต่อกร อย่าอาทรสู้จนตายวายชีวี

ครูสอนหนูอยู่ดีดีก็มีเหตุ ผิดสังเกตปืนลั่นปังดังอึงมี่

สิ้นเสียงปืนครูล้มคว่ำลงทันที หนูวิ่งรี่เข้าไปดู โธ่ครูครับ


โดย : นางสาว อรพิน บ้านชี, ร.ร.ท่าช้างวิทยาคาร, วันที่ 13 กันยายน 2545