สุภาษิต

                                    หมา

หมาขี้ไม่มีใครยกหาง (สำนวน) คนที่ชอบยกตัวเอง, คนโอ้อวด

หมาจนตรอก  จำเป็นต้องสู้เมื่อจวนตัวไม่มีทางเลี่ยง

หมาถูกน้ำร้อน เที่ยวได้พล่านไป ดิ้นรนไป

หมาสองราง (สำนวน) คนที่ทำตัวเข้าด้วยทั้ง 2 ฝ่าย

หมาหยอกไก่ (สำนวน) เรียกอาการที่ชายหยอกล้อหญิงสาวเป็นทีเล่นทีจริง(ชายที่มีอายุ)

หมาหวงก้าง (สำนวน) คนที่หวงของที่ตนเองไม่สามารถเอาได้

หมาหัวเน่า (สำนวน) คนซึ่งเป็นที่รังเกียจของคนอื่นจนไม่มีสามารถเข้ากับใครได้, คนที่เป็นที่ไม่มีใครรักหรือคบหา

หมาหางด้วน (สำนวน) คนที่ทำอะไรผิดพลาดจนได้รับความอับอายแล้วชวนให้ผู้อื่นทำตามโดยยกย่องว่าสิ่งนั้นดีควรทำตาม

หมาเห่าใบตองแห้ง (สำนวน) คนที่เก่งแต่พูด



แหล่งอ้างอิง : พจนานุกรม ฉบับเฉลิมพระเกียรติ พ.ศ. 2530

โดย : นาง ธาราริน บุตรแสงดี, โรงเรียนราชวินิต มัธยม, วันที่ 6 กันยายน 2545