คำคุณศัพท์



ใบความรู้ที่ 2

Adjectives and Adverbs
Adjectives
Adjective คือ คำที่ใช้ขยายหรืออธิบายลักษณะของคำนามให้มีความหมายชัดเจนยิ่งขึ้น คำ Adjective ในภาษาไทยเรียกกว่า คำคุณศัพท์ ที่จะกล่าวถึงในชั้นนี้มี 5 ชนิดคือ
1. Descriptive Adjective (คำคุณศัพท์บอกลักษณะ) ได้แก่คำที่แสดงลักษณะหรือคุณภาพของคำนามเพื่อบอกให้รู้ว่า คำนามคำนั้นมีลักษณะอย่างไร เช่น good , bad , fat , small , rich , poor, beautiful , etc.
2. Proper Adjective (คำคุณศัพท์บอกชื่อเฉพาะ) ได้แก่คำคุณศัพท์ที่มาจากคำนามที่เป็นชื่อเฉพาะกลุ่มนี้มักจะเป็นคำคุณศัพท์ที่บอก สัญชาติ เช่น
English - ชาวอังกฤษ หรืออย่างอังกฤษ มาจากคำนามที่เป็นชื่อเฉพาะ คือ England - ประเทศอังกฤษ
Italian - ชาวอิตาลี หรืออย่างอิตาลี มาจากคำนามที่เป็นชื่อเฉพาะคือ Italy – ประเทศอิตาลี
3. Quantitative Adjective (คำคุณศัพท์บอกปริมาณ) ได้แก่คำที่บอกจำนวนมากหรือน้อย เช่น much , many , some , etc.
4. Numeral Adjective (คำคุณศัพท์บอกจำนวน) ได้แก่คำคุณศัพท์ที่บอกจำนวนของคำนามเป็นตัวเลข เช่น one, four, two hundreds, etc.
5. Possessive Adjective (คำคุณศัพท์แสดงความเป็นเจ้าของ) ได้แก่คำคุณศัพท์ที่มีรูปมาจากบุรุษสรรพนาม เช่น my, his, her, your, our, etc.
ตัวอย่างการใช้คำคุณศัพท์ในประโยคมี 2 วิธี คือ
1. วางไว้หน้าคำนามที่ต้องการขยาย เช่น
That small house is on the hill.
บ้านหลังเล็กหลังนั้นตั้งอยู่บนเนินเขา
A rich man live in a big house.
ชายผู้ร่ำรวยอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่
2. วางไว้หลังกริยา to be เช่น
That girl is sad. เด็กผู้หญิงคนนั้นเสียใจ
The baby is awake. เด็กทารกยังตื่นอยู่
She is alone. หล่อนอยู่คนเดียว
Adverb
Adverb คือคำที่ใช้ขยายคำกริยา เพื่อบอกให้รู้ว่าประธานหรือผู้แสดงกริยาอาการนั้นๆ
แสดงอย่างไร คำ Adverb หรือภาษาไทยเรียกว่า กริยาวิเศษณ์ ในภาษาอังกฤษแบ่งแยกไว้หลายชนิด แต่ในชั้นเรียนนี้ จะกล่าวถึงเฉพาะ ที่บอกกริยาอาการ บอกสถานที่ และบอกเวลา ดังนี้
1. Adverb of manner (คำกริยาวิเศษณ์ แสดงอาการ) คำ Adverb ประเภทนี้มักจะนำมา
จากคำ Adjective ที่นำมาเติม ly เช่น
Adjective Adverb
Slow - ช้า slowly - อย่างช้า
Beautiful - สวยงาม beautifully - อย่างสวยงาม
Careful - ระมัดระวัง carefully - อย่างระมัดระวัง
2. Adverb of place (คำกริยาวิเศษณ์บอกสถานที่) มักได้แก่คำที่แสดงความใกล้ไกล หรือระบุสถานที่ตามหลังคำบุรพบท เช่น near, to school, at home, at the airport, in town, etc.
3. Adverb of time (คำกริยาวิเศษณ์ที่บอกเวลา) ได้แก่คำกริยาวิเศษณ์ที่บอกเวลา เช่น before, after, everyday, yesterday ในที่นี้เราจะรวมถึงความถี่ของเวลาด้วย เช่น often, usually, rarely
ตัวอย่างการใช้ Adverb ในประโยค
1. มักจะวาง Adverbไว้หลังคำกริยาแท้เสมอโดยเฉพาะ Adverb ที่ลงท้ายด้วย ly
He works carefully. เขาทำงานอย่างระมัดระวัง
2. Adverb บอกสถานที่และเวลา จะวางไว้ท้ายประโยคหรือหน้าประโยค ขึ้นอยู่กับผู้พูด
ว่าต้องการเน้นอะไร เช่น
Yesterday Tom met his old friend. ต้องการบอกว่าทอมพบเพื่อนเก่าของเขาเมื่อวานนี้
Tom met his old friend at the bus stop.
At the bus stop. ขยายให้รู้ว่าทอมพบเพื่อนเก่าที่ไหน
3.ในกรณีที่ประโยคหน้ามี Adverb หลายชนิดให้วางดังนี้คือ Adverb of manner,
Adverb of place และ Adverb of Time (M.P.T.) เช่น
Tom met his old friend at the bus stop yesterday.
ต้องการบอกว่าทอมพบเพื่อนเก่าของเขาที่ป้ายรถเมล์เมื่อวานนี้
She is dancing gracefully on the stage now.
หล่อนเต้นรำอย่างสง่างามบนเวทีในขณะนี้
อย่างไรก็ดีถ้าต้องการเน้น Adverb ตัวไหน ผู้พูดสามารถนำ Adverb ตัวนั้นวางไว้
หน้าประโยคได้ เช่น
Yesterday, Tom met his old friend at the bus stop. เมื่อวานนี้ ทอมพบเพื่อนเก่าของเขาที่ป้ายรถเมล์




โดย : นาง ปัทมา โหตระไวศยะ, รร.นารีนุกูล, วันที่ 27 พฤศจิกายน 2544