นิทานพื้นบ้านท้องถิ่นของภาคใต้

คลิกสองครั้งเพื่อเพิ่มภาพตัดปะ

เรื่องบ้านน้ำโอ(ปัจจุบันอยู่ที่บ้านโคกแห้ว ต.โรง อ.กระแสสินธุ์ จ.สงขลา)

     นานมาแล้ว ยังคลองอยู่ในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง  ยังคลองอยู่หนึ่งคลองอยู่หวางบ้านน้ำโอกับบ้านโคกแห้ว น้ำในคลองจะเป็นสองทางที่เริ่มตั้งบ้านน้ำโอเพราะมันเป็นน้ำที่ใสสวยและน้ำกะท้วมหมู่บ้าน และยังมีต้นโพอยู่สองต้นคือโพธิ์เงิน กับ โพธิ์ทอง แตในสมัยงั้นเรียกโพธิ์เงินว่าโพธิ์ขี้กา หลังจากงั้นยังคนจีนเข้ามาอยู่รวมหัวกันคิดที่จะขุดสระน้ำขึ้นมาหนึ่งสระพอเสร็จแล้วน้ำมันกะท้วมขึ้นมาล่าว คนในสมัยงั้นตางกะแยกย้ายไปอยู่คนแหงยังยายแกคนหนึ่งแกหลบจากน้ำท้วมไปอยู่บนลอมข้าว (คือข้าวที่เขาเก็บมัดไว้เป็นเลียงแล้วนำมาเก็บไว้บนลอมข้าว) มียายแกคนนั้นนำเม็ดข้าวกับครกไปวางไว้บนปางโพธิ์เพื่อจะถิ้มข้าวมันเป็นโพธิ์ที่มีขนาดใหญ่หวาเพือนและมีปางให้ตั้งครกได้ ยังมีพราหมณ์คนหนึ่งอาศัยอยู่ที่บริเวณสระ  เขาเรียกกันว่าพราหมณ์โอ เป็นพราหมณ์ที่ศักดิ์สิทธิ์ในหมูบ้านงั้น  ผู้คนต่างนับถือพราหมณ์โอ เพราะเป็นพราหมณ์ที่มีความโหร่มาก และในตอนนี้ต้นโพ 2 ต้น ได้ถูกรถดันทำถนนเหลือแตสระอยู่  ด้วยเหตุนี้คนจึงตั้งชื่อหมู่บ้านนี้ว่า "บ้านน้ำโอ"

                 

 



แหล่งอ้างอิง : เล่าโดย นาง ดวง ภู่เพชร อายุ72ปี อยู่บ้านเลขที่ 70/1 ม.3 ต.โรง อ.กระแสสินธุ์ จ.สงขลา

โดย : นาย ศศิพงศ์ หย้งแก้ว, โรงเรียนกระแสสินธุ์วิทยา, วันที่ 29 สิงหาคม 2546