นิทานอีสป....เรื่องกากับนกยูง

            กาตัวหนึ่งนึกอยากจะให้วิเศษยิ่งกว่าเพื่อนกาด้วยกัน  จึงไปเที่ยวเก็บเอาขนหางและขนหงอนนกยูงที่ร่วงหล่นอยู่ตามป่า  มาแทรกแซมขนของตังเอง  แล้วออกจากฝูงไปเดินกรีดกรายและเล็มอยู่ข้าง ๆ ฝูงนกยูง  เมื่อนกยูงเห็นจำได้ว่าไม่ใช่พวกของตน ก็ช่วยกันจิกตีขับไล่ให้ออกไปเสียจากฝูง
กาได้รับความเจ็บปวดเป็นอันมาก จะทนอยู่ต่อไปอีกมิได้  จึงบินหนีลัดลอดไปแอบถอนขนนกยูงทิ้งเสียในป่า  แล้วกลับไปเข้าฝูงของตัวอย่างเดิม  ฝ่ายเพื่อนกาที่เคยเห็นกาตัวนี้ติดขนนกยูง  เมื่อได้เห็นกาเย่อหยิ่งตัวนั้นกลับคืนมาอยู่ในฝูงอีก  ก็ช่วยกันจิกตีขับไล่ไม่ให้เข้าพวก  แล้วกาตัวหนึ่งจึงร้องไปว่า 
"ถ้าเจ้าไม่ใฝ่สูงให้เกินศักดิ์และชาติกำเนิดของเจ้าแล้ว  ไหนเลยเจ้าจะได้รับทั้งความลำบากจากผู้ที่สูงกว่าเจ้าและทั้งความเกลียดชังจากพวกเราผู้เสมอกับตัวเจ้า"

 นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  การเย่อหยิ่งจองหองและอวดดี เป็นโทษไม่ว่าที่ไหน

 จงหาสำนวนที่ตรงกับการกระทำของกาในเรื่องนี้
 นักเรียนคิดว่าเพราะเหตุใดจึงจัดให้นกยูงมีศักดิ์สูงกว่ากา
 ถ้านักเรียนเป็นสมาชิกในฝูงนกยูง นักเรียนจะขับไล่กาตัวนี้หรือไม่ เพราะเหตุใด
 ถ้านักเรียนเป็นสามชิกในฝูงกา  นักเรียนจะขับไล่กาตัวนี้หรือไม่ เพราะเหตุใด
 นักเรียนคิดว่าการแยกพวก แยกชั้นวรรณะ เป็นการกระทำที่ถูกต้องหรือไม่ เพราะเหตุใด