นิทานอีสป...2  เรื่องพ่อกับลูก

            ชายแก่คนหนึ่งมีลูกหลายคน  ลูกเหล่านั้นทะเลาะกันวุ่นวายอยู่เสมอมิได้ขาด  พ่อสั่งสอนเท่าใด ลูกเหล่านั้นก็ไม่เลิกทะเลาะกัน 
วันหนึ่ง พ่อจึงบอกให้ลูกทุกคนไปหาแขนงไม้ไผ่มาคนละสองสามอันตามแต่จะหาได้  เมื่อทุกคนได้แขนงไม้ไผ่มาแล้ว  พ่อก็เอาแขนงไม้ไผ่เหล่านั้นมามัดรวมกันเข้าเป็นกำเดียวกัน  ต่อจากนั้นจึงส่งให้ลูกหักแขนงไม้ไผ่ทั้งกำโดยเต็มกำลังทีละคน  ก็ไม่มีลูกคนไหนหักได้สักคนเดียว  พ่อจึงแก้มัดแขนงไม้ไผ่ออกแล้วยื่นให้ลูกแต่ละคนหักทีละอัน ลูกก็หักได้โดยง่าย
พ่อจึงพูดให้ฟังว่า  "นี่แหละลูก  ถ้าพวกเจ้ารักกัน พร้อมใจกัน ช่วยธุระกัน ไม่ว่างานใดๆ  ให้กลมเกลียวเป็นอันเดียวกัน พวกเจ้าก็จะมีกำลังมั่นคงเหมือนกับแขนงไผ่ทั้งมัด ถึงใครจะคิดร้ายก็จะทำร้ายแก่พวกเจ้ามิได้  แต่ถ้าเจ้าทะเลาะวิวาทกัน แตกกันเป็นต่างคนต่างใจแล้ว  ก็จะเป็นเช่นเดียวกับแขนงไผ่เป็นอัน ๆ  ใครเขาจะทำร้าย ก็ทำไปทีละคน ๆ ก็จะหมดพวกเจ้าทุกคนในไม่ช้านานเท่าใด
 นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า  ความรักใคร่ช่วยเหลือกันและกัน ไม่ทะเลาะวิวาทกัน ย่อมเป็นกำลังด้วยกันทุกคน
 
 (คัดลอกจาก "นิทานอีสป"  มหาอำมาตย์โท พระยาเมธาธิบดี  เรียบเรียง
      สมเด็จกรมพระยาดำรงราชานุภาพ ทรงตรวจแก้)

       1. นักเรียนคิดว่านิทานเรื่องนี้มุ่งสอนให้มีคุณธรรมในข้อใดบ้าง
       2. จงหาสำนวน ภาษิต คำพังเพย ที่ตรงกับเรื่องนี้มาให้มากที่สุด
       3. ถ้านักเรียนพบปัญหาในลักษณะเช่นชายแก่คนนี้  ให้นักเรียน        เสนอแนวทางอื่นๆในการแก้ปัญหานี้