คอมพิวเตอร์ยุคแรก อยู่ระหว่างปี พ.ศ. 2488 – 2501 เป็นคอมพิวเตอร์ที่ใช้หลอดสูญญากาศซึ่งมีกำลังไฟฟ้าสูง จึงมีปัญหาเรื่องความร้อนและไส้หลอดขาดบ่อย ถึงแม้จะมีระบบระบายความร้อยที่ดีมากการสั่งงานใช้ภาษาเครื่องซึ่งเป็นรหัสตัวเลขที่ยุ่งยากซับซ้อน เครื่องคอมยุคนี้มีขนาดใหญ่มากเช่น MARK1

คอมพิวเตอร์ยุคสอง อยู่ระหว่างปี พ.ศ. 2502 – 2506 เป็นคอมพิวเตอร์ที่ใช้ทรานซิสเตอร์ โดยมีแกนเฟอร์ไรท์เป็นหน่วยความจำ มีอุปกรณ์เก็บข้อมูลสำรองในรูปของสื่อบันทึกแม่เหล็ก เช่น จานเหล็ก ส่วนทางด้านซอฟต์แวร์ก็มีการพัฒนาได้ดีขึ้น โดยสามารถเขียนโปรแกรมที่มีความสามารถระดับสูงได้ เช่นการใช้ภาษาโคบอล ภาษาฟอร์แทน

คอมพิวเตอร์ยุคสาม อยู่ระหว่างปี พ.ศ. 2507 – 2512 เป็นคอมพิวเตอร์ที่ใช้วงจรรวม โดยวงจรรวมแต่ละตัวมีทรานซิสเตอร์บรรจุอยู่ภายในมากมายที่สลับสับซ้อนมากขึ้น และสามารถสร้างเป็นโปรแกรมย่อยในการใช้ชุดคำสั่งต่างๆ

คอมพิวเตอร์ยุคที่สี่ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2513 จนถึงปัจจุบันเป็นยุคของคอมพิวเตอร์ที่ใช้วงจรรวมความสูงมาก เช่นไมโครซอฟที่บรรจุทรานซิสเตอร์นับหมื่นนับแสนตัว ทำให้คอมพิวเตอร์มีขนาดเล็กลงสามารถมีขนาดพกพาได้ ขณะเดียวกันทำให้มีความสามารถสูงมากขึ้น

คอมพิวเตอร์ยุคที่ห้า เป็นคอมพิวเตอร์ที่มนุษย์พยายามนำมาเพื่อช่วยในการตัดสินใจและแก้ปัญหาให้ดียิ่งขึ้น โดยจะมีการเก็บความรอบรู้ต่างๆเข้าไว้ในเครื่อง สามารถเรียกค้นและดึงความรู้ที่สะสมไว้มาใช้งานเป็นประโยชน์