โดยหลักการของอินเทอร์เน็ต คือ การนำคอมพิวเตอร์หลาย ๆ เครื่องมาเชื่อมโยงเข้าด้วยกันโดยระบบเครือข่าย (Network) เพื่อใช้งานในการแลกเปลี่ยนข้อมูลซึ่งกันและกัน  จากหลักการดังกล่าวจึงมีการพัฒนาโปรแกรมประยุกต์ประเภทสื่อสารข้อมูลชนิดข้อความหรือบทสนทนาเกิดขึ้นที่นักเรียนรู้จักกันในนามของ Chat โปรแกรมที่นิยมใช้กันแพร่หลายในปัจจุบัน ได้แก่ โปรแกรม Pirch 98, ICQ เป็นต้น

          การสร้างโปรแกรมสนทนา วัตถุประสงค์หลักของผู้สร้างโปรแกรม เพื่อใช้งานในการสื่อสารที่รวดเร็ว แต่นักเรียนมักนำโปรแกรมสนทนาไปใช้สนทนา เพื่อสนุกสนานอย่างไม่มีสาระ เช่น การแลกเปลี่ยนเบอร์โทรศัพท์  การสนทนาเชิงเกี้ยวพาราสี ห้องสนทนาที่ใช้ในการสนทนาใช้ชื่อห้องที่มีภาษาที่อันตรายส่อเสียดไปในเรื่องลามก อนาจาร หากอ่านข่าวจากหน้าหนังสือพิมพ์ในระยะนี้จะพบว่า  มีการหลอกหลวงหญิงสาวตั้งแต่นักเรียนหญิงมัธยมไปจนถึงบัณฑิตสาวที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรีไปแล้ว  จากการนัดพบเพื่อนแปลกหน้าที่รู้จักกันบนโปรแกรมสนทนา  โดยที่ทางบ้านยังไม่ทราบชะตากรรมว่าลูกหลานตนเองปัจจุบันยังมีชีวิตอยู่หรือหายสาบสูญไปแล้ว

          การใช้งานโปรแกรมสนทนาที่มีประโยชน์ เป็นไปได้เราควรใช้สนทนากับเพื่อนต่างชาติ โดยใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาหลักในการสนทนา เช่น คุยกับเพื่อนนักเรียนระดับไฮสคูลในกลุ่มประเทศเพื่อนบ้านแถบอาเซียน อาทิเช่น ประเทศมาเลเซีย ประเทศสิงค์โปร์ นักเรียนจะได้รับประโยชน์จากการสนทนากับเพื่อนต่างชาติด้วยภาษาอังกฤษ นักเรียนจะมีความรู้ในเรื่องศัพท์ภาษาอังกฤษเพิ่มมากขึ้น มีความชำนาญในการใช้คียบอร์ดภาษาอังกฤษมากขึ้น รู้จักการใช้คำย่อศัพท์ภาษษอังกฤษที่ยาว ๆ  ให้ได้ใจความ ที่สำคัญได้เพื่อนสนิทจากต่างแดนโดยไม่รู้ตัว สามารถแลกเปลี่ยนความคิดเห็น วัฒนธรรม ซึ่งกันและกันได้อย่างดี ดีกว่าการสนทนากับคนไทยที่เป็นใครก็ไม่รู้ ไม่มีสาระ อยากแนะนำให้ลองไปสนทนากับเด็กนักเรียนชาวสิงค์โปร์อายุ 14 ปี ชื่อที่ใช้ในการสนทนาบนโปรแกรม ICQ คือ Seeker ลองไปคุยดู