มนุษยสัมพันธ์ ( เรื่องที่ 1 )

การสร้างความสัมพันธ์กับเพื่อนใหม่ น้อยเป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1/1 ซึ่งเป็นห้องที่เก่งที่สุดในโรงเรียนที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่งในกรุงเทพฯ เธอเป็นเด็กที่มีรูปร่างดี ผิวพรรณสะอาด และหน้าตาสวยน่ารักมากคนหนึ่ง คุณพ่อเป็นนายทหารระดับนายพล คุณแม่เป็นแม่บ้าน เมื่ออยู่บ้านทุกคนต่างเอาอกเอาใจน้อย เมื่อมาโรงเรียนเธอคิดว่าเพื่อนๆ ต้องเอาใจเธอเหมือนอยู่ที่บ้าน ดังนั้นน้อยจึงมักทำท่าหยิ่ง ๆ ไม่ยอมพูดจาหรือยิ้มให้ใครก่อน จึงทำให้เพื่อน ๆ ไม่อยากเข้าไปทักทายหรือเล่นด้วย เธอรู้สึกไม่พอใจ ที่เห็นเพื่อน ๆ รักและเอาอกเอาใจนิด ซึ่งเป็นเดียงลูกสาวจ่าสิบเอกของลูกน้องคุณพ่อเธอ นิดเป็นเด็กผู้หญิงที่หน้าตาน่ารัก ผิวคล้ำ ฉลาด ยิ้มง่าย และมักทักทายผู้อื่นก่อนเสมอ

สัปดาห์ที่สองของการเปิดภาคเรียนที่ 1 เพื่อน ๆ 5-6 คน ยืนคุยกันอยู่หน้าห้อง น้อยเดินเข้ามาอย่างสง่า เธอแต่งกายด้วยเสื้อผ้าชุดใหม่ ๆ เพื่อน ๆ ต่างพากันมองเฉย สักครู่นิดเดินเข้าประตูมา นิดรีบทักเพื่อน ๆ ว่าสวัสดีจ๊ะทุก ๆ คน คิดถึงจังเลย พร้อมด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มแจ่มใส เพื่อน ๆ ต่างกรูกันไปหานิดคุยกันเสียงดังและหัวเราะสนุกสนาน ทันใดนั้นอาจารย์สารินาซึ่งเป็นอาจารย์ที่ปรึกษาผ่านมาพอดี นิดรีบไปสวัสดีและกล่าวทักทายอาจารย์ว่า อาจารย์สบายดีหรือคะ หนูคิดถึงอาจารย์มาก อาจารย์กล่าวขอบใจและหันมาทักทายนักเรียนในห้อง เมื่ออาจารย์สารินาเดินออกไป นิดเห็นน้อยยืมซึมอยู่ที่ริมหน้าต่างหนึ่งเดินเข้าไปหา เอื้อมมือไปจับมือน้อยและกล่าวว่าสวัสดีตอนเช้าจ๊ะ ไม่สบายหรือเปล่าหน้าซีดจัง น้อยมองนิดแล้วยิ้มให้ เป็นครั้งแรกที่น้อยยิ้มให้นิด เพื่อน ๆรู้สึกแปลกใจในรอยยิ้มของน้อย ส่วนในใจของน้อยนั้นคิดว่า พรุ่งนี้น้อยจะเป็นน้อยคนใหม่ที่ใครๆ ต้องรัก โปรดติดตามมนุษยสัมพันธ์ เรื่องที่ 2 (ต่อ) ใน http://www.school.net.th/library/create-web/10000/generality/10000-5906.html

โดย : นาง พวงทิพย์ ศิริเจริญ, โรงเรียนเตรียมอุดมศึกษาพัฒนาการ, วันที่ 18 พฤษภาคม 2545