คนเก่งคอมพิวเตอร์


เมื่อคอมพิวเตอร์กลายเป็นเครื่องมือสำคัญสำหรับคนจำนวนมาก การเรียนรู้การใช้งานกลายเป็นสิ่งจำเป็น ใครก็ตามที่สามารถทำอะไรที่เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์ ได้มากกว่าคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นเรื่องที่ง่ายหรือยากก็ตาม มักถูกมองว่าเป็นคนเก่งคอมพิวเตอร์
การตัดสินว่าคนใดเป็นคนเก่งคอมพิวเตอร์ ส่วนใหญ่นั้นมักใช้ความรู้สึก และพื้นฐานของตนเองเป็นเกณฑ์ ในการตัดสิน เช่น ผู้ปกครอง เห็นบุตรหลานเล่นเกมและใช้อินเทอร์เน็ตได้ก็สรุปว่าเก่งคอมพิวเตอร์ ( ผู้ปกครองอาจ เปรียบเทียบกับตัวเองสมัยที่เป็นเด็ก ) นักเรียนที่สามารถนำเสนองานผ่านโปรแกรม พรีเซ็นเตชั่นได้ คุณครู ก็สรุปว่า นักเรียนคนนั้นเก่งคอมพิวเตอร์ ( คูณครูอาจเปรียบเทียบกับ ตนเองในปัจจุบันหรือในอดีตสมัยที่เป็นนักเรียนก็ได้ ) ใครที่สามารถประกอบเครื่องคอมพิวเตอร์ได้ก็มักจะ กลายเป็น คนที่เก่งฮาร์ดแวร์ ( อาจเปรียบเทียบกับตัวเอง ที่ไม่กล้าแม้แต่ จะถอดสกูรเพื่อดูส่วนประกอบภายใน ) และหากใครสามารถใช้งานเครื่องของคนอื่น หรือแกล้ง คนอื่นผ่านระบบ คอมพิวเตอร์ได้ยิ่งเก่งเข้าไปใหญ่ ( นี่เองที่ปัญหาเรื่องของแฮกเกอร์ที่ไม่มีวันจบสิ้น )
จากความเข้าใจที่ผิดเกี่ยวกับคนเก่งคอมพิวเตอร์นั้นทำให้รูปแบบของการเรียนรู้เริ่มเปลี่ยนแปลงไป วัยรุ่น ต้องการเป็นที่สนใจ เป็นคนเก่งและเป็นที่ยอมรับของเพื่อนๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเป็นคนเก่งคอมพิวเตอร์ วัยรุ่นกลุ่มนี้ จึงพยายามเรียนรู้ ในส่วนที่คิดว่าจะทำให้ กลายเป็นคนเก่ง วัยรุ่นจึงสนใจเพียงแค่ทำอย่างไร ที่จะมีเว็บเพจเป็นของ ตนเอง ทำอย่างไรที่จะนำเสนอเว็บได้อย่างมีสีสรรและลูกเล่น (แต่ต้องทำได้ง่ายๆ เท่านั้น) ทำอย่างไรจะแฮกระบบ หรือแกล้งเพื่อนได้เท่านั้น เพราะสิ่งเหล่านี้วัยรุ่นคิดว่าเป็นสิ่งที่ทำแล้วได้รับการยอมรับว่าเป็นคนเก่ง ดังนั้นการเรียนรู้ ทางคอมพิวเตอร์ของวัยรุ่นจึงจำกัดเพียงโปรแกรมประยุกต์และเครื่องมือต่างๆ ที่ตอบสนองความต้องการเท่านั้น วัยรุ่นไม่สนใจหรือต้องการเรียนรู้ในเรื่องของขั้นตอน ดำเนินการของระบบในส่วนต่างๆ ทั้งที่เป็นฮาร์ดแวร์ ระบบปฏิบัติการ กรรมวิธีการแก้ปัญหาและการโปรแกรม ซึ่งเป็นสิ่งสำคัญในศาสตร์ทางคอมพิวเตอร์ เนื่องจากเป็นเรื่องที่ยากและไม่รู้สึกว่ารู้แล้วจะเป็นคนเก่ง
เรื่องนี้ไม่ได้เขียนมาเพื่อต่อว่าวัยรุ่นที่สนใจการทำเว็บเพจ วัยรุ่นทำเว็บเพจก็เป็นเรื่องดีที่อย่างน้อยก็ช่วยให้วัยรุ่น รู้จักและสามารถใช้ เทคโนโลยีได้ เพียงต้องการเตือนไม่ให้วัยรุ่นลุ่มหลงว่าการทำเว็บเพจนั้น เป็นการเรียนรู้ และใช้งาน คอมพิวเตอร์อย่างสมบูรณ์แล้ว ศาสตร์ทางคอมพิวเตอร์มีอยู่หลายสาขา แตกแขนงมากมาย เช่น เทคโนโลยีฮาร์ดแวร์ ซอฟต์แวร์ ระบบเครือข่าย ปัญญาประดิษฐ์ การประมวลภาษาธรรมชาติ ระบบเครือข่ายประสาท หุ่นยนต์ การประมวลผลแบบขนาน ระบบฐานข้อมูล การประยุกต์ใช้คอมพิวเตอร์ในสาขาต่างๆ และอื่นๆ อีกมากมาย
ดังนั้นคนเก่งทางคอมพิวเตอร์คงไม่ใช่เพียงแค่การประกอบเครื่องพีซีได้ แฮกระบบได้หรือทำเว็บเป็นเท่านั้น คนเก่งทางคอมพิวเตอร์ต้องสามารถประยุกต์ศาสตร์ทางคอมพิวเตอร์มาใช้แก้ปัญหาในเชิงที่สร้างสรรค์หรือช่วยในการพัฒนาที่เป็นประโยชน์แก่สังคมได้ต่างหาก.




โดย : นาง พรรณี ชุติวัฒนธาดา, โรงเรียนศรีพฤฒา, วันที่ 1 เมษายน 2545