แม่บ้านผู้หนึ่งทนความรำคาญภายในบ้านเพราะพวกหนูเข้ามาก่อกวนและกัดกินข้าวของเสียหายไม่ได้นางจึงไปออกปากจ้างแมวตัวหนึ่งให้มาช่วยกำจัดหนู ''ข้าจะให้เจ้ากินและอยู่ในบ้านของข้าอย่างเป็นสุขไปชั้วชีวิต'' แม่บ้านว่า "ถ้าเจ้าช่วยกำจัดหนูในบ้านข้าให้หมดไป" แมวตกลง และช่วยปราบหนูในบ้านนั้นจนหมดสิ้น

แต่ครั้นแล้ว เมื่อหนูหมดไปจากบ้าน แม่บ้านก็กลับบอกแก่แมวว่า "เวลานี้หนูก็หมดไปจากบ้านนี้แล้ เจ้าก็คงไม่มีประโยชน์อะไรต่อข้านัก เจ้าควรจะออกไปจากบ้านของข้าได้แล้วเหมือนกัน เพราะข้าก็ไม่ค่อยมีอาหารที่จะจุนเจือเจ้าต่อไปได้แล้ว เมื่อแมวออกไปจากบ้านแล้ว พวกหนูก็กลับเข้ามาอาศัยอยู่กินกันในบ้านนั้นอีกอย่างสุขสบาย แม่บ้านจึงต้องไปหาแมว อ้อนวอนให้แมวกลับไปอยู่ช่วยกำจัดหนูอีก แมวพูดกับแม่บ้านว่า "พอที ข้าไม่ขออยู่ในบ้านของคนไร้สัจจะเช่นท่านอีกแล้ว" นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า : คนที่ไร้สัจจะนั้น แม้สัตว์เดียรัจฉานก็ยังรังเกียจที่จะอยู่ร่วม

โดย : นางสาว สุรีย์พร พันธรรม, โรงเรียนอรัญประเทศ, วันที่ 21 มีนาคม 2545