ระบบเฝ้าระวังการบาดเจ็บกับการ_

ระบบเฝ้าระวังการบาดเจ็บกับการเรียนรู้ของเด็กไทย = Beware of Injury in Learning System for Thai Student ประมาณ 1 ใน 4 ถึง 1 ใน 5 ของเด็กวัย 5-14 ปี ที่เสียชีวิตมีสาเหตุจากการจมน้ำ ในเด็กอายุ 1-4 ปี ตัวเลขอยู่ประมาณ 1 ใน 10 ถึง 1 ใน 6 นี่คือต้นทุนของการอยากเรียนรู้โลกของเด็ก ๆ แพงไปหรือไม่ ขึ้นอยู่กับว่าเราให้คุณค่าแก่เด็กอย่างไร. ยังไม่มีความรู้ที่ชัดเจนในบ้านเราว่า เด็กจมน้ำเกิดขึ้นที่ใดบ้าง เกิดเมื่อใดมีความแตกต่างระหว่างลูกคนรวย ลูกคนจน หรือไม่ ในร้อยคนที่จมน้ำมีสักกี่รายที่รอดชีวิต ระหว่างเด็กที่เสียชีวิตกับเด็กที่รอดชีวิตมีเงื่อนไขอะไรแตกต่างกัน ในสหรัฐอเมริกาเด็กผิวดำจมน้ำมากกว่าเด็กผิวขาวเกือบ 2 เท่า ยกเว้นใน 4 ขวบแรกที่ปรากฏว่าเด็กผิวขาวกลับจมน้ำมากกว่าเพราะครอบครัวผิวขาวมีสระว่ายน้ำในบ้านมากกว่าครอบครัวผิวดำ การเฝ้าระวังภาวะจมน้ำเป็นกุญแจสำคัญที่นำไปสู่การสืบสวนสาเหตุของการจมน้ำและทำให้สามารถคิดค้นมาตรการป้องกันได้ 9 ใน 10 รายที่เด็กเล็กจมน้ำในสหรัฐอเมริกาเกิดขึ้นที่สระว่ายน้ำในบ้าน จึงมีการแนะนำให้สร้างรั้วสูงอย่างน้อย 4 ฟุต ล้อมรอบสระน้ำ โดยมีประตูปิดโดยอัตโนมัติเมื้อมีการเข้าออก มาตรการนี้ทำให้ครอบครัวที่กั้นรั้วปลอดภัยจากภาวะเด็กจมน้ำเพิ่มขึ้นถึงร้อยละ 60 ถ้าเรามีระบบการเฝ้าระวังการบาดเจ็บที่ครอบคลุมทั่วถึง คงจะเป็นจุดตั้งต้นที่นำไปสู่ความรู้ที่ชัดเจนเพื่อป้องกันภาวะจมน้ำ ตลอดจนการบาดเจ็บอื่นๆ ซึ่งทุก ๆ ปีเป็นเหตุแห่งการเสียชีวิตก่อนวัยอันควรของคนไทยและเป็นภาระต่อระบบบริการสุขภาพมากเกิน มาช่วยกันสร้างระบบเฝ้าระวังการบาดเจ็บให้เป็นส่วนหนึ่งของโลกแห่งการเรียนรู้อันน่าอภิรมย์ของเด็กไทยดีมั๊ยครับ. ไพบูลย์ สุริยะวงศ์ไพศาล. “ระบบเฝ้าระวังการบาดเจ็บกับการเรียนรู้ของเด็กไทย” คลินิก. 17 (12) : 1106 ; ธันวาคม 2544.

โดย : นางสาว chanya pathamapikul, ripw klongluang pathumthani bangkok, วันที่ 14 มีนาคม 2545