แจกันสองใบ

อีสป. นิทานอีสป เล่ม 5. กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์ , 2544. แจกันสองใบ ยังมีแจกันสองใบ ใบหนึ่งทำด้วยกระเบื้อง อีกใบหนึ่งทำด้วยทองเหลือง มันทั้งสองเคยตั้งอยู่บนหิ้งในบ้านของเศรษฐีท่านหนึ่ง ต่อมาน้ำเกิดท่วมบ้าน และมีพายุลมพัดจัดทำให้แจกันทั้งสองพลัดตกจากหิ้ง ถูกกระแสน้ำพัดออกสู่ทะเลไปด้วยกัน แจกันทองเหลืองหวังจะให้แจกันกระเบื้องช่วยหนุนไม่ให้มันซึ่งมีน้ำหนักมากกว่าจมลงใต้น้ำ มันจึงตะโกนบอกแจกันกระเบื้องให้ลอยเข้ามาใกล้ ๆ โดยอ้างว่ามันจะช่วยป้องกันมิให้แจกันกระแทกก้อนหินจนแตก แต่แจกันหระเบื้องซึ่งรู้เท่าทันกลับตอบว่า “ขอบใจในความหวังดีของท่าน แต่ข้าว่าเราลอยอยู่ห่างกันอย่างนี้ดีแล้ว ข้าคงลอยตามน้ำไปเรื่อย ๆ แต่หากข้าลอยไปติกอยู่กับท่าน เวลากระแสน้ำพัดมา ท่านคงกระแทกข้าเจนแตกเป็นแน่ “ ว่าแล้วแจกันกระเบื้องก็ลอยแยกไปอีกทาง “จงหลีกเลี่ยงผู้มีกำลังสูงกว่าเรา เพราะหากเกิดเรื่องขึ้นมา เรานั่นแหละจะเป็นฝ่ายเจ็บตัว”

โดย : นางสาว sudjai chuanun, student 4/3 kiongluang patumtani 13180, วันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2545