อีสป. นิทานอีสป เล่ม 5. กรุงเทพฯ : ทิพยวิสุทธิ์ , 2544.
กากับหอยแมลงภู่
กาตัวหนึ่งบินออกไปหาอาหารกินตามปกติขณะที่บินผ่านชายหาด มันก็เหลือบไปเห็นหอยแมลงผู้ตัวหนึ่ง มันรีบบินตรงไปที่หอยทันที และพยายามจะแกะเปลือกหอยออกเพื่อที่จะกินเนื้อที่อยู่ข้างใน มันพยายามเท่าไหร่ก็ไม่สามารถเปิดเปลือกหอยออกไม่ได้ ขณะนั้นเองก็มีนกแร้งตัวหนึ่งบินผ่านมา มันบอกกับกาว่า "นี่แนะเพื่อน ข้าจะบอกวิธีที่จัดการกับหอตัวนั้นเอง ท่านเพียงแต่คาบหอยตัวนี้ไว้แล้วบินขึ้นไปที่สูง ๆ จากนั้นก็ปล่อยให้มันตกลงมากระแทกก้อนหิน เปลือกของมันก็จะแตกออก ท่านก็จะกินเนื้อในได้อย่างสบาย" กาได้ยินเช่นนั้นก็รีบทำตามทันที เมื่อบินสูงพอสมควรแล้ว กาก็ทิ้งหอยแมลงภู่ที่คาบไว้ลงมา ทำให้ตกลงมากระแทกกับก้อนหินแตกกระจายเห็นเนื้อข้างใน นกการีบบินลงมาเพื่อจะกินหอยแมลงภู่นั้น แต่ก็สายเกินไป เพราะนกแร้งที่รออยู่ข้างล่างคว้าเอาเนื้อหอยแมลงภู่ไปกินก่อนแล้ว
"คนโง่ย่อมตกเป็นเหยื่อของคนฉลาด"
|