บัณฑิต ศรไพศาล.เรื่องของคนขี้ลืม.หมอชาวบ้าน. 21,249 (มกราคม 2543) : 6-8.
จิตใจคือค้นเหตุสำคัญของการขี้ลืม อาการหลง ๆ ลืม ๆ แม้จะเกิดจากสาเหตุทั้งทางร่างกายและจิตใจ แต่ส่วนใหญ่แล้วจะมาจากเรื่องจิตใจเป็นหลัก นั่นคือเรื่องของความฟุ้งซ่าน จะทำให้คนเราขาดสมาธิความคิดแตกกระจาย ส่วนสาเหตุทางร่างกาย มักจะเกิดจากการที่สมองเสื่อมจากวัยที่เพิ่มขึ้น ซึ่งเป็นไปตามธรรมชาติเกิดจากการป่วยทางสมอง หรือแม้ไม่ใช่โรคที่สมองเสื่อมโดยตรง แต่จะเป็นเรื่องที่กระทบกระเทือนสมองทำให้เซลล์สมองตาย อีกพวกหนึ่ง คือผู้ที่ป่วยทางกายทั่วไป ในภาวะที่ร่างกายคนเราไม่แข็งแรง ไม่ปกติ ช่วงนั้นผู้ป่วยจะจำรายละเอียดของเรื่องต่าง ๆ ไม่ค่อยได้ เพราะจิตใจมัวแต่กังวลอยู่กับความทุกข์ ความเจ็บปวด พลังในการจดจำจึงมีน้อย อาการขี้ลืมผิดปกติ อาการนี้เกิดขึ้นได้ในคนปกติธรรมดาทุกคน แต่ถ้าลืมบ่อยเป็นประจำ สม่ำเสมอ อย่างนี้อาการน่าเป็นห่วง ตัววัดที่ชัดเจนตัวหนึ่ง คือดูที่ความสามารถ ในการทำหน้าที่ว่าบกพร่องขนาดไหน ถ้าหากลืมแล้วทำให้การงานเสียหาย คงต้องพิจารณาตัวเองอย่างเร่งด่วน อาหารบำรุงสมอง ใครที่อยากความจำดี สมองปลอดโปร่ง แจ่มใส ต้องพยายามดูแลเรื่องอาหารการกินให้ครบทั้ง 5 หมู่ กินให้ได้ทั้งสัดส่วนและคุณภาพเพียงเท่านี้ก็มีผลต่อการบำรุงสมอง ไม่ต้องกินวิตามินเสริม ถึงเวลากินก็ต้องกิน กินแล้วค่อยทำงานต่อ ไม่ใช่ทำงานมาก คิดมาก ไม่ได้พักผ่อนนอนหลับใช้สมองอยู่ตลอดเวลา พอถึงคราวที่ต้องจำอะไรที่สำคัญ ๆ สมองจะล้า สิ่งเหล่านี้กระทบต่อความทรงจำแน่นอน นอกจากนี้ก็เป็นเรื่องการออกกำลังกาย และอากาศที่ดี ซึ่งมีผลต่อสมองในระยะยาว
|