อีสป. นิทานอีสป เล่ม 5 . กรุงเทพฯ : ทิพยวสทธิ์, 2544.
เด็กเลี้ยงแกะกับขลุ่ย
นานมาแล้วมีเด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่งชื่อจอห์น เขาบอกกับแอนเพื่อนหญิงของเขาว่า เขาสามารถเป่าขลุ่ยให้สัตว์ทุกชนิดเต้นรำได้ แต่แอนไม่สนใจ วันหนึ่งขณะที่แอนถือเบ็ดจะไปตกปลา จอห์นก็ถือขลุ่นเดินตามมาด้วย พอแอนหย่อนเบ็ดลงไปในน้ำ ปลายังไม่ทันกินเบ็ด จอห์นก็ยกขลุ่ยขึ้นมาเป่าหวังจะเรียกให้ปลามากินเบ็ด แต่ปลากับตกใจเสียงขลุ่ยหนีไปหมด แอนโกรธมาก และเพื่อให้แอนหายโกรธ จอห์นรีบวิ่งไปที่บ้านคว้าสวิงช้อนปลามา แล้วเอาสวิงลากทวนน้ำขึ้นไปเหนือแม่น้ำ ได้ปลามามากมายจอห์นรับเทปลาจำนวนมากที่กำลังดิ้นไปมาตรงหน้าแอน ดูซิแอน มันเต้นระบำใหญ่เลย แต่แอนไม่สนเธอรีบจับปลาใส่ตะกร้า แล้วต่อว่าจอห์นทันที ถ้าเธอรู้จักสวิงแทนที่จะใช้ขลุ่ยเสียแต่ทีแรก เราคงไม่เสียเวลาแบบนี้หรอก พูดจบแอนก็รีบคว้าตะกร้าเดินกลับบ้านทันทีโดยไม่สนใจจอห์นอีกต่อไป
จะทำอะไรให้ดูกาละและเทศะก่อน
|