คนเราส่วนมากเชื่อกันว่า หยดน้ำฝนก็เหมือนหยาดน้ำตา ความจริงแล้วหยดน้ำฝนมีสัณฐานเป็นรูปเกือบกลม เมื่อน้ำหยดลงพื้นกระดาน หยดน้ำนั้นจะแผ่กระจายไปทุกทิศทางเนื่องจากแรงดึงดูดของโลก เพราะว่าโมเลกุลของน้ำกลิ้งไปมาได้ง่าย เมื่อหยดน้ำฝนตกถึงพื้นกระดานก็เป็นเช่นที่กล่าวมานั้น แต่หยดน้ำที่ลอยอยู่กลางอากาศจะมีรูปร่างของมันเองอย่างอิสระ ถ้ามีลมมาต้านก็จะทำให้หยดน้ำนั้นบูดเบี้ยวไปบ้าง น้ำที่เกาะอยู่บนโต๊ะจะมีรูปร่างอย่างไร ย่อมขึ้นอยู่ระหว่างความตึงผิวระหว่างน้ำกับโต๊ะ เช่น หยดน้ำบนโต๊ะที่ขัดมันจะมีรูปกลมกว่าหยดน้ำบนโต๊ะที่ขรุขระ หรือหยดน้ำค้างบนใบบัวก็จะเป็นรูปเกือบกลม เข็มหรือใบมีดโกนสามารถลอยอยู่บนผิวน้ำด้เพราะความตึงผิวระหว่างน้ำกับเข็ม หรือระหว่างน้ำกับใบมีดโกนมีค่ามากกว่าแรงดึงดูดของโลก กล่าวคือความตึงผิวมีค่ามากกว่าน้ำหนักนั่นเอง ถ้าเราใช้หลอดเป่าฟองสบู่แล้งดึงหลอดออกจากปาก ฟองสบู่จะค่อย ๆ เล็กลง ๆ เพราะความตึงผิวระหว่างฟองสบู่กับหลอด
ของเหลวที่ลอยอยู่กลางอากาศ เช่น ฟองสบู่หรือน้ำฝน จะพยายามจับตัวของมันเองให้มีรูปร่างกะทัดรัด คือ ให้มีพื้นที่ผิวน้อยสุด เราทราบจากเรขาคณิตว่า รูปทรงกลมมีพื้นที่น้อยสุด ดังนั้นรูปร่างของหยดน้ำฝน จึงเป็นรูปทรงกลม
|