แม่งูกับลิงชรา


แม่งูตัวหนึ่ง ซึ่งอาศัยอยู่ในโพรงต้นไม้ใหญ่นั้น สันดานชอบพูด เย้ยหยัน และดูถูกดูแคลนสัตว์อื่นเสมอ เมื่อมันเห็นลิงชราที่อาศัยอยู่บน ต้นไม้ต้นเดียวกัน มันก็หัวเราะเยาะและพูดว่า “อนิจจา ลิงชราอย่างนี้ จะมีชีวิตอยู่เพื่ออะไรกัน จะกระโดดโลดเต้นเช่นลิง ทั้งหลายก็ไม่ได้ จะต่อสู้กับใครก็ตายเปล่า จะใช้ให้เฝ้าลูกของฉัน และคอยป้องกันมิให้มี อันตรายอันใดเกิดแก่ลูกของฉันนี้ ก็ไม่มีท่าว่าจะทำได้ ลิงแก่จวนจะตายแบบนี้จะป้องกันชีวิต ผู้อื่นได้ย่างไร ในเมื่อชีวิตตัวเองก็ป้องกันไม่ได้” งูร้ายใช้ถ้อยคำตำหนิติเตียน ประมาทหน้า และด่าว่าเสียดสีต่าง ๆ นานามากมาย ทำให้ลิงชราเจ็บช้ำน้ำใจอย่างสาหัส และเมื่อมันเห็นลิงนิ่งเงียบ มิได้โต้ตอบแม้แต่หนึ่งคำ ก็ทำให้งูร้ายได้ใจนักหนา ด่าว่าลิงชรามิได้เว้นวันเลยเยาะเย้ยเหยียดหยามทุกสิ่งทุกประการ วันหนึ่ง ลิงชราเห็นเหยี่ยวใหญ่บินมาเกาะกิ่งไม้ เหนือโพรงอันเป็นที่อยู่ของงูร้าย ในโพรงนั้นมีงูเล็ก ๆ หลายตัว ลิงรู้ดีว่าเหยี่ยวตัวนี้จะกินงูเหล่านั้น อันที่จริงลิงชราตัวนี้ก็ยัง มีกำลังแข็งแรงดี ขณะนี้อาจจะกระโดดโลดไล่เหยี่ยวใหญ่ให้ตกใจบินหนีไปก็ได้ “แต่จะมีประโยชน์อันใดในการช่วยลูกของงูที่เลวร้ายสุดประมาณ การช่วยให้เผ่าพันธุ์ อันธพาลมีชีวิตสืบไปก็เท่ากับช่วยทำความพินาศฉิบหาย ให้แก่สัตว์อื่นทั้งหลายในโลกนี้” คิดเช่นนั้นแล้ว ลิงชราก็นิ่งเฉยเสีย ทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น เมื่อเหยี่ยวบินเข้าไปใน โพรงไม้และกินลูกงูหมดแล้วก็บินไปจากต้นไม้นั้น ไม่นานนัก แม่งูก็กลับจากหากิน และในทันใดที่ไม่เห็นลูกของมันในโพรงไม้นั้น มันก็ ร้องลั่นด้วยความโกรธแค้นและร้องไห้อาลัยรักอย่างยิ่ง ลิงก็เอาหูไปนาเอาตาไปไร่ ไม่สนใจ ไม่พูดอะไรทั้งสิ้น “ชาตินี้ชีวิตนี้ มีโอกาสทำลายชีวิตเหยี่ยวตัวใดได้ ข้าจะไม่ละโอกาสเป็นอันขาด” งูประกาศเสียงลั่น มันรู้ได้ว่าเหยี่ยวมากินลูกของมัน เพราะในโพรงไม้นั้นสีขนนก เหยี่ยวตกอยู่ขนหนึ่ง นางงูร้องไห้ครวญคร่ำรำพันถึงลูกของมัน ปานประหนึ่งจะขาดใจตาย ในที่สุดมันพูดกับลิงว่า “อนิจจา ลิงเฒ่า เจ้าก็มีใจโหดร้ายมิใช่น้อยในการที่ปล่อยให้เหยี่ยวกินลูกข้า” ลิงชราจึงว่า “สัตว์ชรารกโลกอย่างข้า แม้จะรักษาชีวิตตัวเองก็ไม่ได้ เจ้าก็รู้อยู่แก่ใจ และด่าว่าเย้ยหยามข้ามิได้เว้นวัน ข้าจะช่วยลูกเจ้าได้อย่างไร?” นางงูก็ร้องไห้รำพันต่อไป จนขาดใจตายอยู่ในโพรงไม้นั้น : นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า... ผู้มีวาจาเบียดเบียนจิตใจผู้อื่น คือ ผู้ฝังตัวเองด้วยวาจาของตนเอง


แม่งูกับลิงชรา . 2545 . [Online] . เข้าถึงได้จาก www.geocities.com/hollywood/film/5225/nitan_html/



โดย : นางสาว จีระนันท์ ขลุ่ยกระโทก, ripw คลองหลวง ปทุมธานี 13180, วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2545