มีเด็กเลี้ยงแกะคนหนึ่งชื่อจิมมี่ วันหนึ่งขณะที่เขาดูฝูงแกะกินหญ้าเขานึกสนุกด้วยการตะโกนออกมาว่าหมาป่ามาหมาป่ามาช่วยด้วย บรรดาชายหนุ่มจากหมู่บ้านรีบวิ่งมาช่วยแต่พวกเขาไม่เห็นหมาป่าเลย ที่นี่ไม่มีหมาป่าหรอกพวกท่านถูกหลอกน่ะ จิมมี่หัวเราะคนที่มาช่วยชายเหล่านั้นก็พากันกลับไปด้วยความโกรธ หนึ่งอาทิตย์ต่อมาจิมมี่หาเรื่องหลอกชาวบ้านอีกโดยร้องเสียงดังเหมือนเดิมอีกผู้ชายหลายคนพากันมาช่วยอีกแต่ก็ไม่พบหมาป่าอีกตามเคยพวกเขาโกรธจิมมี่มาก ในวันต่อมามีหมาป่าเป็นจำนวนมากลงมาจากภูเขา จิมมี่ร้องตะโกนเสียงดังให้คนช่วยแต่ก็ไม่มีคนมาช่วยหมาป่ากินแกะของจิมมี่เป็นจำนวนมาก
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนชอบพูดปดหมดคนเชื่อถือแม้กล่าวคำซื่อ คนลือว่าโม้
สุรินทร์ สุเรนทรารักษ์. นิทานอีสปเด็กเลี้ยงแกะ.- - กรุงเทพฯ : อักษราพิพัฒน์ ,มปป.
|