ณ ป่าใหญ่แห่งหนึ่งมีต้นไม้ใหญ่น้อย ที่ชายป่าไม่ไกลมีชายยากจนหนึ่งอาศัยอยู่ในบ้านหลังเก่า ชายผู้นั้นไม่มีไม้มาซ่อมบ้านของเขาเพราะขวานของเขาไม่มีด้าม วันหนึ่งชายผู้นั้นได้เดินเข้าไปในป่า เขาตรงไปอ้อนวอนขอไม้จากต้นไม้ใหญ่เพื่อเอาไปซ่อมบ้านแต่ต้นไม้ใหญ่ขอปรึกษาหารือกันก่อน แล้วต้นไม้ใหญ่ก็ตกลงใจจะให้ไม้เล็กแก่ชายยากจนต้นหนึ่ง ดังนั้นในวันรุ่งขึ้นชายยากจนไปพบต้นไม้ใหญ่ ต้นไม้ใหญ่ให้ต้นไม้เล็กและบอกว่าอย่ามากวนใจ ชายยากจนจึงตัดต้นไม้เล็ก ๆ ไปต้นหนึ่งแล้วนำมาทำด้ามขวาน วันต่อมาชายจนแบกขวานเข้าป่าเพื่อตัดจ้นไม้ใหญ่ไปซ่อมแซมบ้าน เขาตัดต้นไม้เป็นจำนวนมาก ต้นไม้ใหญ่เสียใจที่ให้ต้นไม้เล็กแก่ชายผู้นั้นไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ก่อนจะตกลงใจอะไร ควรคิดให้รอบคอบเสียก่อน จะได้ไม่ต้องเสียใจภายหลัง
วรีวรรณ. นิทานอีสป ต้นไม้กับขวาน .กรุงเทพฯ: อักษราพิพัฒน์, [2539] 32 หน้า
|