นิทานอีสป สิงโตกับกระต่ายป่า

เย็นวันหนึ่ง สิงโตตื่นมาพร้อมกับความหิว มันเข้าป่าเพื่อหาอาหารในระหว่างที่อยู่ในป่ามันเห้นกระต่ายงวิ่งอยู่ใกล้พุ่มไม้ สิงโตวิ่งไล่จับกระต่าย เพื่อมาเป็นอาหารมื้อเย็นของมัน ทันใดนั้นเองสิงโตเห็นกวางวิ่งผ่านไป จึงปล่อยกระต่ายเพื่อที่จะกินกวาง แล้วไล่กรวดกวางแต่กวางกลัววิ่งหนีไปเร็วมากสิงโตไม่สามารถจับได้ เจ้าสิงโตเหนื่อยมาก มันจึงคิดว่า “น่าจะกลับไปกินกระต่ายแทน” มันจึงกลับไปแต่ไม่พบกระต่ายแล้ว มันจึงเสียใจมากเพราะมันไม่มีอะไรจะกินได้เลย นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “โลภมาก ลาภหาย” วารี อัมไพวรรณ .นิทานอีสป สิงโตกับกระต่าย.—กรุงเทพฯ: อักษราพิพัฒน์,มปป.

โดย : นางสาว jeerapa sirimuch, ripw คลองหลวง ปทุมธานี 13180, วันที่ 17 กุมภาพันธ์ 2545