กาตัวหนึ่งกำลังหิวและมันจึงบินออกหาอาหาร มันเหลือบไปเห็นเนยแข็งชิ้นหนึ่ง มันจึงใช้ปากคาบเนยแข็งชิ้นนั้นขึ้นมา แล้วบินไปยังต้นไม้ เจ้าสุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งเดินมา มันเห็นเนยแข็งในปากกา มันเกิดความอยากกินเนยแข็งนั้น มันจึงเอ่ยทักกาว่า สวัสดีครับคุณกา คุณช่างสง่างามอะไรเช่นนี้ ขนของคุณก็ดูสวยงาม การู้สึกมีความสุขมาก แล้วสุนัขจิ้งจอกก็พูดขึ้นอีกว่า คุณคงมีเสียงที่ไพเราะ คุณคงร้องเพลงไพเราะมากเช่นกันคุณจะร้องเพลงให้ฟังได้ใช่ไหม กาผงกหัวรับคำ พอกาอ้าปาก เนยแข็งหลุดจากปากของมัน แล้วตกลงสู่พื้น สุนัขจิ้งจอกรีบวิ่งตรงไปยังเนยแข็งมันกินเนยแข็งทันที จากนั้นมันก็เดินจากไปพร้อมกับหัวเราะเยาะกาตัวนั้น
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนชั่วคนโกง อย่าหลงเชื่อคำ แม้พูดหวานฉ่ำ อาจทำเศร้าใจ
สุรินทร์ สุเรนทรารักษ์.นิทานอีสป กากับสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์.กรุงเทพฯ: อักษราพิพัฒน์,มปป
|