อีสป. นิทานอีสป เล่ม 1. กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธ์. 2543,หน้า 39.
ณ บริเวณกองขยะท้ายหมูบ้าน มีผึ้งฝูงหนึ่งกำลังบินออกหาอาหารตามปกติ พอบินผ่านกองขยะ พวกมันก็เหลือบเห็นน้ำผึ้งที่ไหลออกจากไห นองอยูกับพื้นดินส่งกลิ่นหอม พวกมันจึงบินกรูไปที่น้ำผึ้งกองนั้น โดยไม่ฟังเสียงห้ามจากผึ้งชราตัวหนึ่งซึ่งรู้ถึงอันตรายที่เกิดขึ้นกับขาและปีกที่ติดหนึบอยู่กับความเหนียวของน้ำผึ้งได้ถ้าไม่ระวัง พวกมันต่างแย่งชิงเพื่อให้เข้าใกล้น้ำผึ้งกองนั้นให้มากที่สุด จนทั้งขาและปีกคลุกเคล้ากับนำผึ้งจนทั่วตัว
พอกินอิ่มเตรียมตัวจะบินกลับรัง พวกมันก็พบว่าขาและปีกของพวกมันติดหนึบอยู่กับน้ำผึ้งจนไม่อาจยกตัวขึ้มาได้ ในที่สุดฝูงผึ้งก็จมอยู่กับน้ำผึ้งกองนั้นรอวันตายอย่างเวทนา
คติสอนใจ : ความประมาทเป็นหนทางแห่งความตาย
|